Op de wal bij Schaap in Lelystad is het schip mooi droog onder haar nauwsluitende, maar goed ventilerende winterkleed gebleven. Het aantal werkdagen om haar vaarklaar te maken bleef beperkt tot drie omdat we het behandelen van het roerblad overlieten aan medewerkers van Schaap. Zij zagen ook kans de kapotte ankerlier er af te halen.

De te waterlating op 9 april verloopt vlot in bijzijn van Hans. Hij brengt daarna de auto naar Makkum en toevallig zijn we tegelijk in de stadsbus naar de Vaartweg om half vijf (W. komt uit Oldenzaal na de eerste COVID vaccinatie). In het OV nog steeds mondkapjes, we zijn nog (lang?) niet klaar met Corona. Dan samen aan de slag voor het aanslaan van de zeilen en de lijnen voor alle bedieningen. In de schemering zijn alle zaken klaar.

De volgende morgen om half acht naar de Noordersluis. Die wordt op afstand vlot bediend na telefonische vermelding van je komst. Ook bij de Houtribsluizen treffen we snelle doorvaart. Vanaf daar gaan we op zeil verder. Tot aan de punt van het Enkhuizerzand een paar kleine slagen. De rest van de tocht kunnen we bezeilen. Markant dat we aan de wind bij boei Makkum 3 arriveren en dan met overstag tot tussen de havenhoofden van Makkum het net kunnen bezeilen. We meren in onze box af om half drie.

Met vele laagjes inclusief warmtekleding en de lekkere wollen truien gebreid door Mem in de zestiger jaren van de vorige eeuw blijven we warm bij een buitentemperatuur van 5 graden. Met bivakmutsen op!

We constateren dat de watertank aandacht behoeft, ruimen de zeilen op en rijden aan het eind van de middag weg naar huis. Dan vallen de eerste spetters. Koud maar droog, het had ook anders uit kunnen pakken. Een goede start!

We combineren een bezoek aan Roeli op 28 april met Bellefleur. Hoofdreden behandeling van de watertank. We vullen de tank met ontsmettingsmiddel. Na 24 uur kan dat eruit. Door het slechte weer besluiten we toch om 15 uur de volgende dag weer naar huis te gaan. We pompen de vloeistof voor het grootste gedeelte weg, leidingen vol en de tankbodem zeker bedekt.

Korte week met Lasse van zaterdag 8 mei tot en met Hemelvaartsdag 13 mei

Via Wageningen gaan we met Lasse naar Makkum. Het regent na aankomst rond 16 uur veel langer dan verwacht. We laten de buitentent staan tot de volgende morgen. We pompen het water met ontsmettingsmiddel uit de tank en vinden dat de afvoer bij de gootsteen maar matig loopt. Hans gaat aan de slag om het probleem op te lossen maar effect blijft uit. Wel gaat ondertussen de kraan lekken. We zetten de pomp alleen aan als we water willen tappen. Al met al verloopt de avond zonder spel en dat is vreemd als Lasse aan boord is. Wel zetten we nog de fok.

We streven naar 8 uur bij de sluis en halen dat op de minuut. Vroeg opstaan en onderweg ontbijten. In de sluis meren Henk en Klaas achter ons af met hun nieuwe Victoire Spirit of Eden. We zeilen met zuidelijke wind alle rakken behalve het laatste stukje langs Vlieland. In de Blauwe Slenk gaat de lucht dreigen en steken we ons in zeilpak en laarzen. In de Vliestroom zet Hans een rif. We zien flitsen en horen donder maar belanden niet echt in een onweersbui. In de haven (nog veel ruimte) plenst de regen en waait het even flink door. Een goede tijd om te gaan lunchen met gebakken ei. Lasse gaat weer zijn kunst van krabben vangen tonen en verkent op eigen houtje de uitkijktoren in het bos en neemt ons later mee de duinen en het bos in. In de avond speelt hij met een grote groep kinderen bij de toestellen bij het havengebouw. Klaas en Henk drinken bij ons een glas wijn.

Maandagmorgen valt het mee met de regen en na een vroege lunch huren we een fiets voor Lasse en gaan langs het wad voorbij het dorp en dan de duinen in. Er staat een pittige wind uit het ZW en we maken weinig snelheid. Maar eenmaal in de duinen weer ZW fietsen is het niet gemakkelijker en loopt Willemien herhaaldelijk bij hellinkjes. Zwoegend bereiken we het pad naar zee bij de weg die bij het Posthuys uitkomt. Hoog op het duin zien en horen we straaljagers bij de Vliehors. Op het terras van het Posthuys drinken we wat en genieten van appelgebak erbij. Met nieuwe energie gaan we door naar de Vliehors. Veel vogels in de Kroonpolders. Op het strand bij de waarschuwingsborden met rode vlaggen zien we de schietoefeningen van F16’s.

Tevreden keren we voor de wind terug naar de haven. Met een stop als we meer dan honderd lepelaars op het wad zien vissen. Prachtig in slagorde!

Aan boord duikt Lasse een boek in en na het eten speelt hij weer lang met kinderen bij het havengebouw. Laat in bed.

Dinsdag zeilen/motorren we van Vlieland naar Terschelling door het Schuitengat. We zien vier zeehonden zwemmen bij de NO punt van Vlieland en op een zandbank liggen er maar liefst 46! Om half elf liggen we afgemeerd. Met een lunchpakket gaan we wandelen. Door het dorp noordwaarts en dan langs de grens tussen duinen en draslanden naar het oosten. Veel grutto’s! Dan weer noordelijk door de duinen. Op een topje eten we onze lunch. Verder lopend zien we vele orchideeen; later vertelt Obsidentify ons dat het Harlekijnen zijn. Langs het dorp keren we weer terug. Lasse verdiept zich weer in zijn boek.

Na de koffie gaan we woensdag fietsen. Deze keer gaat Willemien op de huurfiets (goedkoper voor een hele dag dan een middag op Vlieland). Eerst voor de wind langs het wad. Al vrij hoog water dus weinig vogels op de Waddenzee, maar duizenden rotganzen, brandganzen en (rosse) grutto’s in de weilanden achter de dijk. Weinig kieviten, nauwelijks tureluurs, redelijk wat scholeksters. Op het wad in de punt bij Strieper kwelder wel duizend (rosse) grutto’s, een groep lepelaars, enkele kluten, en vele broedende kokmeeuwen. Voor hen is het broedseizoen nog vers, er wordt nog druk gepaard.

We eten boterhammen met zicht op wat bontbekplevieren. Door de polder fietsen we naar Hoorn en dan naar het meertje bij Lies. Daar hebben grauwe ganzen (meerdere hebben een band om de nek met codes) jongen. Er zwemmen een paar slobeenden en ruziemakende meerkoeten. We drinken in de tuin bij de molen van Formerum thee/warme chocolademelk met cranberry kwarkgebak! Alweer smullen. Tegen de wind (nu maar 4 Bf) terug naar de haven. In de avond overleggen we met Jakob wanneer Lasse naar huis gaat.

Op Hemelvaartsdag werken de twee boten die op ons zijn afgemeerd vlot mee voor vertrek om half acht. Tegen de stroom in motoren we het Schuitengat uit. Dan is er voldoende wind om de rest te zeilen. De windrichting is minder noordelijk dan verwacht. In de Blauwe Slenk maken we een paar slagen. Langs de Pollendam is het net bezeild. Bij de sluis kunnen we mooi vlot meeliften met een vissersschip. We zeilen tot in het Makkummerdiep. Om kwart over een liggen we weer in onze box afgemeerd. Dan nog verder lunchen en de auto inpakken. We maken met Jakob de afspraak dat we Lasse in Lankhorst bij de Reest gaan brengen. Om vijf uur komen Jakob en June met de Kano aanpeddelen. Ze hadden een mooie tocht, zwaar werken door het ondiepe water. Wij rijden door naar Enschede. We hebben genoten van de twee Waddeneilanden in voorjaarsstemming!

Trip van 26 mei tot 6 juni

Een gelukkige match tussen het voorspelde weer en een behoorlijk lege agenda! Op de startdag is het buiig en we varen nog niet uit. Op donderdag vertrekken we redelijk op tijd uit Makkum om de wind goed te benutten. De zeilpakken gaan aan want er valt een voorlopig laatste bui. Met een knik in de schoot naar de boei op de de ZW punt van het Vrouwenzand, aansluitend een net bezeild rak naar het Vormt bij Urk. Een prima box beschikbaar in de haven bij de visafslag. De haven werkt nu met elektronische betaling. De toilet voorzieningen zijn toegankelijk met de verstrekte code en erg goed uitgevoerd en schoon. In de namiddag en avond eerst twee zoom sessies en dan een wandeling door het dorp naar de vuurtoren. Voor vrijdag is er mist voorspeld maar bij het opstaan schijnt de zon al.

Bovendien is er meer wind dan verwacht! We halen brood en vertrekken.

Het is bijna bezeild naar de Houtribsluizen, de wind neemt af tijdens het varen. Ook deze keer weer vlot geschut. Dan kruisend naar de Markerwadden. Er liggen al veel schepen maar er is nog een box vrij. Met de havenmeester bespreken we dat Brechje er morgen (ook al is het vol) er altijd nog wel een plekje kan vinden. Voor het eten lopen we een rondje. Vreemd genoeg zien we dan geen baardmannetjes. In de avond trekken we er op uit met de telescoop. Een rietgors en een kleine plevier komen goed in beeld. Het is heerlijk weer van dit gebied te genieten. Zaterdagmorgen bekijken we met de telescoop bontbekplevieren en gele kwikstaarten. Verderop in het riet zien we nu wel veel baardmannetjes maar ze zijn zo levendig dat we ze met de telescoop niet te pakken krijgen. Met de kijker volgen gaat wel goed. Terug naar de haven lopend melden Jeike, Ernst en Pieter dat ze geschut worden. Ze meren wat later af langs de hoofdsteiger, helemaal tegen de vaste wal aan.

Op Bellefleur trakteren ze op heerlijke Dordrechtse boterkoek! Jeike moet voor haar triatlon trainingsprogramma een uur zwemmen. De andren gaan met de telescoop op pad. Onderweg zien we Jeike zwemmen, we beoordelen haar tempo bewonderend. De boei die met haar mee drijft, maakt haar duidelijk zichtbaar. De baardmannetjes laten zich weer goed zien. Bontbekplevieren, slobeenden, diverse rietzangers, er valt veel te spotten. Jeike loopt ons tegemoet, ze maakte het uur niet helemaal vol. We hebben een uitstekend avond met elkaar. Zondagmorgen stappen Hans en ik in Brechje en mogen aan het roer onder toeziend oog van Jeike en Ernst. Pieter geniet even van alles wat in de haven om hem heen gebeurt. Na koffie en lunch zwaaien we Brechje uit en even later zeilen wij de haven uit richting Amsterdam.

De spinnaker wordt gehesen voor het traject tot aan de vaargeul. Mooi dat dat grote voorzeil dit jaar tenminste eenmaal uit de zak is geweest (in het verleden is het wel voorgekomen het hele seizoen zonder spi verliep). Bij de Schellingwouderbrug komt een sleepboot met op de sleep de delen van een windmolen naar oost, daarna mogen wij naar west.

Vlot geschut en op de motor door naar de Sixhaven. Nog volop ruimte, een hartelijk welkom van de havenmeester. Zoals gebruikelijk liggen we er prima. Na het eten gaan we met de pont naar CS Amsterdam en nemen de trein naar Diemen. Pieter laat met plezier zijn kamer zien en we maken kennis met zijn twee huisgenoten. Weer een nieuwe ervaring: op bezoek bij een studerend kleinkind, “op kot” in het Vlaams. Maandagmorgen doen we eerst boodschappen bij Dirk van den Broek en Hans scoort bij de Blokker in A’dam Noord een gootsteenontstopper. Daarmee is het euvel van de niet leeglopende afwasbakken snel verholpen. Met genua en motor gaan we met een klein vaartje naar IJmuiden. In het Noordzeekanaal rond de havenbekkens van Amsterdam zijn er redelijk wat schepen in beweging. Maar we komen geen grote schepen tegen en het wordt steeds rustiger. De jachtensluis is buiten gebruik. We worden met een solozeiler in de Zuidersluis geschut. We hebben niet tijdig in de gaten dat de stroom mee zo sterk is en moeten in de sluis een tweede keer afmeren. Er is gelukkig veel ruimte om vrij te manoeuvreren. In Marina Seaport meren we af met de kop in de wind. Op het strand wandelen we lekker in de zon en wind. Al behoorlijk wat mensen op het strand. Bij een strandtentje drinken we een alcoholvrij biertje. Heerlijk. En mooi dat de corona regels dit nu toestaan, het gaat de goede kant op. De wekker gaat dinsdag om half vijf, een uur later varen we uit. De havendienst roept ons op om te vragen welke kant we opgaan. Het vrachtschip dat er aan komt gaat naar zuid en heeft geen last van ons. Het zicht is goed, we zien direct de windmolens dicht bij de kust en zelfs later die 15 mijl westelijker op zee staan. We kunnen alles tot aan de Lange Jaap vuurtoren bezeilen. We blijven dichtbij de kust en gaan met het rustige weer op de Fransche vlakte. De stroom helpt ons prima mee naar binnen en met een paar slagen zijn we de hoek om bij de veerhaven. Een mooie tocht naar Oudeschild. In de middag fietsen we naar de eendenkooi Spang maar daar is geen toegang buiten de tijden dat vrijwilligers rondleidingen verzorgen. We fietsen zonder duidelijke bestemming en genieten van het landschap.

De volgende dag fietsen we deels dezelfde route naar de Slufter. Het is bij de duinovergang al flink druk, maar de mensen waaieren uit over het uitgestrekte terrein.

Langs het kweldergebied naar zee; in een vrij klein duin hebben oeverzwaluwen nesten in de steile afgekalfde wand gebouwd. Vlakbij zee zijn de duinen hoog. We steken door naar een gebied waar vee kan grazen. Geen bijzondere waarnemingen.

Op donderdag varen we buiten om naar Vlieland. Totale afstand 40 mijl, maar 10 daarvan krijgen we cadeau van de stroom. Dat vergt wel een vrij vroiege vertrektijd: 6.30 uur de haven uit. In het Molengat zijn ze bezig met zandsuppletie. We lazen er al over op het mededelingenbord in de haven. Maar de beoeien zijn meer verlegd dan we dachten. De verkeersdienst van Den Helder bewaakt ons en zet ons op de juiste koers. Bij de Vliehors wordt niet geoefend. De vaart gaat er uit, de wind neemt af., we zetten de motor rustig bij. Bij de NW punt van Vlieland gaan we weer over ondieper water, dat kan nu het zo rustig is. Er is nog ruimte in de haven. We wandelen langs het oostelijke strand naar strandtent Oost en tracteren onszelf op een Sundays icecream met cranberries. Om half zeven appen Peter en Juut dat ze met uitzicht op Bellefleur zijn afgemeerd. We drinken later een borrel om de ontmoeting te vieren.

Na koffie bij ons lopen we naar een weitje tegen het kampeerterrein aan waar Juut orchideeën weet te staan. Ze staan prachtig in bloei. De app Obsidentify geeft niet altijd duidelijkheid over de soort: harlekijn, brede orchis of rietorchis.

Na de lunch fietsen we via de duinen naar de Kroonpolders. Daar zien we in de berm langs de weg weer dezelfde orchideeën en Hans spot een zandhagedis. De vogelkijkhut is niet toegankelijk. Vanaf het dijkje bekijken we de vogels in en rond het water. Peter herkent de zang van een kneu. Later menen we nog zwarte ruiters met jongen te spotten, maar mogelijk zijn het toch tureluurs. Terug fietsen we langs het wad en treffen op nog twee plaatsen orchideeën.

Aan boord van ’t Looze Visschertje eten we een maaltijd met ingredienten van beide schepen. Het is laat als we weer terug lopen. Een prachtige dag!

In de haven liggen veel kustzeilers. Leuk een aantal van hen te spreken. De meesten blijven nog van het goede weer genieten. Wij vertrekken zaterdagmiddag weer naar Makkum. Meer wind dan verwacht. Regelmatig voor de windse rakken en gijpen. Bij de sluizen hoeven we niet lang te wachten. Het leeg laten pompen van de vuilwatertank verloopt bijzonder vlot bij Marian Makkum. Het koken van de maaltijd stellen we uit tot we in onze box liggen.

Typisch een zondagmorgen klusje: Hans krijgt de pomp van het vuile water weer draaiende. ’s Middags feliciteren we Lieuwe in Emmeloord.

We hebben het begin van de zomer op een hele prettige manier aan boord beleefd.

Laten we de volgende trip eraan denken de telescoop mee te nemen en een goed fototoestel. Deze keer alleen foto’s genomen met de IPhones.

Vakantie van 17 juli tot en met 2 augustus

Na een periode met veel neerslag in Limburg en de Duitse en Belgische deelstaten/provincies eromheen stappen we met goed weer aan boord. We laten de verschrikkelijke televisiebeelden van de overstromingen achter ons en beperken ons tot krantennieuws. We laden de bagage snel aan boord en varen op zeil in het Makkummerdiep naar de sluis. Wel vrij vlot invaren maar dan lang wachten tot ze de sluis voldoende gevuld vinden. Het eerste deel van de Boontjes gaat zeilend dan een stuk op de motor. Ook bij de Pollendam doet de motor nog weer deels de voortstuwing. De rest kruisen we op. De havenmeester dirigeert ons naast een platbodem op de kop van een steiger. In de avond nog even met Frits en Joke van de Easy Going gesproken. De volgende dag vroeg vertrokken naar Lauwersoog. Over de banken volgens de aanwijzingen van Frits (dat scheelt tenminste een uur, maar kan alleen met rustig weer) naar dieper water en dan langs Terschelling en Ameland naar het Westgat. Daar is de zee rustig, geen brekende golven op de banken. Wat zijn de boeien een stuk verplaatst sinds de kaart van 2020! Langs ‘t Rif en Engelsmanplaat naar Lauwersoog. We meren af in jachthaven Noordergat binnen de sluis. We overwogen door te gaan naar Zoutkamp maar de havenmeester van het Robbengat raadt de haven af met 2.10 diepgang. Bij het buurschip zien we een gekraagde roodstaart het achtereind van de giek ingaan. Even later komt een kopje van een jong tevoorschijn en die vliegt uit. Even later verlaat een tweede het nest.

Maandagmorgen bij het ontbijt komt pa roodstaart nog eens langs. We zien geen jong meer. Even later zien we een zeearend hoog in de lucht. Daarna staan we om kwart voor negen de mensen van Stil aan boord van de LE 97 (een Visserman zee schouw) uit te zwaaien. Ze gaan met Jan Herman en Nicoline vuil verzamelen op Engelsmanplaat en ‘t Rif en nemen daarnaast ook kokkels en mosselen mee voor consumptie. Wij gaan naar Roeli en hebben daar een goede middag met aandacht voor de aardappelrassen successen (drie van Sloots in de toptien zetmeelrassen) en de tuin. Met rode bessen keren we terug aan boord. De STIL-lers komen nog even langs om Bellefleur te zien voor ze de lange reis naar Enschede maken. Ze hadden een prachtige dag op het wad gehad!

Er is weinig wind en daarom stellen we de tocht naar Delfzijl nog een dagje uit. We fietsen langs de dijk met zicht op het wad, dan door de Westpolder naar Vierhuizen. Daar bewonderen we in en rond de kerk diverse kunstobjecten.

In Zoutkamp zien we dat de kade langs het Reitdiep net na de brug een goede ligplaats voor ons biedt voor een volgende keer. In de winkel met ansichtkaarten lopen we Carla van de beleggingsclub tegen het lijf. Wat een toeval. Dan terug naar de haven. We zijn van plan de komende nacht te ankeren. Maar we maken een foute manoeuvre bij het wegvaren. Ik probeer af te houden van een meerpaal en loop een scheur wond in de muis van mijn rechterhand op. Kortom we meren weer af in de net verlaten box en verbinden de hand: eerst ontsmetten, dan hechtstrips, dan een gaasje en inzwachtelen. Dat is wel balen. Hans krijgt nu weer kans te koken. Het doet geen pijn en ik slaap goed. 

De volgende morgen blijken de hechtstrips los te liggen. Reden toch naar een huisarts te gaan. In Leens kunnen we terecht en Annie Kielstra (kustzeilster sinds 2019) is zo vriendelijk ons er naar toe te rijden. Annie zit op het vinkentouw solo naar Noorwegen te zeilen: eerst moet de wind uit het noorden voor langere tijd. Zo komt ze haar wachttijd wel door. De praktijk ondersteunster vindt dat de wond er goed uitziet, zet nieuwe hechtstrips en plakt alles af met eiland pleister. Na de lunch proberen we de kaart te posten maar ook bij de Veerhaven geen bus te bekennen. We droppen de kaart uiteindelijk in een bakje bij de receptie van Het Booze Wijf (een gebouw met o.a. supermarkt en restaurant) en wandelen eerst langs het binnenmeer en dan met een ruime bocht terug.

Spotten in het veld van juffrouw Alie mooie bloemen.

Daarna lezen we kranten en verkennen we uitstapjes voor de komende tijd.

Donderdag vertrekken we tegen elven naar Delfzijl. We hebben de route uitgezet door het Huibertsgat in de veronderstelling dat de boeien voortdurend worden aangepast aan de dieptes. We zien op de kaart een behoorlijke drempel. De laatste midvaarwater ton blijkt er niet meer te zijn en we stoten maar hobbelen net over de ondiepte heen. Spannende momenten! Vanuit het Huibertsgat heb je bij goed zicht mooi uitzicht op Rottumeroog en Rottumerplaat. Een paar mijl voor de ingang naar het havenkanaal van Delfzijl strijken we de zeilen, de vaart ging eruit, en het begint te schemeren. Het is nog niet helemaal donker als we even na tienen afmeren. De havenmeester van Delfzijl is duidelijk: ga niet door het Huibertsgat, het is te veranderlijk. 

Voor we Lasse van de trein halen in de late namiddag van de vrijdag slaan we proviand in voor meerdere dagen. We ontmoeten Lasse op het perron en stappen direct in het treintje naar Delfzijl. Mooi dat de haven maar tien minuten lopen van het station is!

 Met verse brood voorraad vertrekken we naar Termunterzijl: de havenmeester meldde dat binnen varen in het tijdslot van drie uur rond HW goed is met onze diepgang en dat we aan stuurboord kunnen gaan afmeren. Na de lunch gaan we de Punt van Reide verkennen. Twee personen op de vouwfietsen, een lopend: Hans heen, Willemien terug.

Hoogtepunt is wel de zeehonden die we vanachter het scherm op de dijk kunnen zien op ca. 75 meter afstand.

Terug bij Bellefleur is het water al flink gedaald. De kabeljauw uit Termunten smaakt zoals die eruit ziet: heerlijk! En na het eten vergapen we ons aan een Bellefleur die tot zo’n tien centimeter onder de normale waterlijn in het slib steekt. Het levert bijzondere plaatjes op. Tot slot van deze bijzondere dag een onweer, maar minder intens dan Lasse hoopte.

Op zondag vertrekken we ruim een uur voor HW. Door het smalle geultje naar dieper water. De wind is eerst nogal zwak, en ook nog stroom tegen.

Later meer wind en stroom mee, tot we bij Borkum zijn en langs de dijk in het geultje naar de Burkanahaven  motorren met flinke stroom tegen. We meren af op een 32 voeter en op ons meert nog weer een 40 voeter af. Die brengt lijnen naar de wal uit. We merken niets van Corona checks. De aanmeldingen voor het inreizen blijven ongezien.

Toch is het met name voor Lasse wel spannend: moet er getest woorden? Zo ja wanneer en hoe? Op een avondwandeling spot Lasse 55 konijnen en een ree. We spotten geen fietsverhuur.

Het ligt niet erg rustig aan de drijvende kade. Mooi dat we de volgende morgen een vrije box zien met groen bordje! Ook gemakkelijk voor het van boord halen van de fietsen. Met veel moeite vinden we dat de Jugendherberge fietsen verhuurt. We fietsen naar de stad via dijk, het fietspad langs de weg tussen veerhaven en stad en door de Noorderduinen. Op een terras genieten we van goede cappuccino. Dat pept lekker op. Aan het strand zwemmen Lasse en Hans, ik pootje baad vanwege de hand (geneest goed).

Na de lunch steken we het brede strand weer over en fietsen een mooie route door nat bos, langs het vliegveld en over de dijk terug naar de haven. De lamsoor kleurt de kwelders prachtig paars.

Bij de haven zien we twee grauwe kiekendieven. Op het terras van de jachthaven (te ondiep voor ons) drinken we wat lekkers met Kåsetorte erbij. Hans bereidt de tocht naar het westen voor. We besluiten tot bestemming Lauwersoog: instabiel weer en op kruisen. Vertrektijd tussen 3 en 4 uur. Dus vroeg naar bed! Vertrek komt nog op losse schroeven door melding van kans op mist in district Rottum. 

Om half drie is er in de haven geen mist en de nieuwe berichten melden ook geen kans op mist meer. We gaan. In het donker de haven uit, goed op de track blijven, blinde boeien goed in de gaten zien te krijgen. De geul doen we alleen op grootzeil, zonder fok hebben we beter zicht. In de Westerems een paar slagen en dan opkruisen met lange slagen naar de ingang van het Westgat.

Lasse kampt ondanks een pilletje met misselijkheid. Maar knapt ook snel weer op. Hij is heel moedig. We arriveren eerder dan gepland maar we treffen een rustig zeegat, geen brekers. In het vaarwater langs de Friese kust drinken we lekker koffie. De buitenhaven is volgens informatie van andere zeilers ondiep en aan de buitensteiger ligt het erg onrustig. Reden naar het Noordergat te gaan. Er razen drie F35’s over ons als we naar de sluis varen. Alsof Lasse dat even geregeld heeft! Een kokmeeuw blijkt zijn jong(en?) te beschermen boven op een meerpaal. De ouder vindt het niet leuk dat we net bij die paal afmeren. We zien een nog vrij jong kuiken. Vlot geschut. Dan een lekker gebakken ei voor lunch! Een relaxte middag. Lasse chillt en leest, Hans zoomt met zijn Probusclub en ik werk het blog bij. Annie meldt al in Tananger te zijn!

Op woensdag stappen we aan boord van de veerboot naar Schiermonnikoog. Gedrang bij de kaart controle en op alle dekken hutje mutje. Draag uw mondkapjes en houd anderhalve meter afstand wordt na vertrek omgeroepen. Wij zitten boven in de open lucht, hebben een klein buitje onderweg. Helaas te hoog water voor zeehonden op de banken. We zitten heel vlot op huurfietsen! En daarna op het terras van van der Werff in het dorp koffie te drinken. Hans belandt er om te beginnen in de heg omdat een stoelpoot wegzakt in het schelpengruis. We beoordelen de koffie en appeltaart heel matig. Bovendien komt de taart pas als de koffie allang op is. Dat mag wel anders! We fietsen naar de Westerduinen en maken een mooie strandwandeling en lopen een stukje over de kwelder. Weer mooie lamsoor.

We fietsen verder naar de vuurtoren, verkennen de lunch mogelijkheden bij een strandtentje maar keuren de opties af. De lunch bij restaurant Noderstraun is geweldig! Ieder is zeer tevreden over de keuze. Wel zitten we binnen omdat de lucht dreigt en er wat regen valt. Langs de kust komen we bij het bunker museum en brengen er een bezoek. De bunkers waren in gebruik als radar post voor de waarneming van vliegtuigen. Dan door naar de Kobbeduinen door het kwelder gebied.

Mooi uitzicht bij het baken! Op weg terug naar de boot regent het hard. We zijn zo vroeg dat we deze keer een plekje bemachtigen op het dek met catering. Wat drinken brengt de stemming weer op peil. Lopend naar Bellefleur worden we weer droog geblazen. Wat is Schier prachtig!

Op donderdag lopen we een flinke afstand. Na de koffie starten we een rondje Marnerwaard langs de dijk naar het oosten. We blijken ook dichtbij de omheining van het militaire terrein te mogen wandelen maar zien geen activiteiten en ook niet het oefendorp. Na de lunch lopen we een rondje dorp Lauwersoog en in de avond probeert Lasse de KNRM vlieger uit. Lasse is heel behendig in het besturen! Lasse verbetert deze dag bijna zijn record aantal stappen.

Vrijdag is wat wind betreft eerst een rustige dag, aan het eind van de dag worden weer buien verwacht met windstoten. Reden om te kiezen voor een dag op het Lauwersmeer naar Zoutkamp. We kruisen over het brede vaarwater bij Oostmahorn op naar de smalle geul. Die kan op de fok gevaren worden. Bij de S13 raken we midden in de vaargeul vast. De motor trekt ons weer uit de blubber. Het landschap is prachtig. Runderen die in het water staan, kudden paarden in het grasland, ganzen en witte reigers. In Zoutkamp lunchen we met vers brood en halen boodschappen voor de komende dagen. Hans en Lasse verkennen het stadje en een trotse Zoutkamper wijst op enkele bijzonderheden. De gevel van de viswinkel aan het Reitdiep heeft een speciaal kleureffect. Als je aan komt lopen is de gevel groen, kom je dichterbij dan verschuift de kleur naar bruin. De invalshoek van kijken bepaalt de kleur. Bij het wegvaren zien we effect nog eens!

Als we om vier uur weer afmeren in de ons ondertussen zeer bekende jachthaven Noordergat dreigt de lucht hevig, maar de buien blijven meest uit. We bellen met restaurant Waddenpaviljoen Noorman, het kan zijn dat we even moeten wachten voor er een tafel voor drie beschikbaar is. Toch gaan we op pad, dan treffen we wel een bui. Het restaurant ligt noordelijk op de dijk vlakbij het oostelijk havenhoofd en biedt een prachtig uitzicht. We kunnen meteen aan tafel en maken een keuze. Lasse zit met glimmende oogjes tegenover ons. Uit eten is een feestje. De bediening is vrolijk en vlot tot het brengen van het nagerecht: ze waren het bonnetje kwijt. De wachttijd wordt vergoed met het aanbieden van twee espresso’s. Tevreden wandelen we droog weer naar het Noordergat.

Zaterdagmorgen staan we om even na negenen bij de bushalte Visafslag. Lasse gaat vanaf station Leeuwarden met een doorgaande trein naar Rotterdam. Ingebrit pikt hem daar op om samen naar Vrouwenpolder te gaan. Daar is June ook. In Leeuwarden bezoeken wij het Fries Museum. De expositie van Taus Makhacheva (1983 Moskou, erg veel interesse in Kaukasische culturen) is boeiend. Ze stelt in haar werken (beeldhouwwerken, films, circus-installaties) serieuze vragen aan de orde en beeldt ernstige zorgen en angsten uit.

In de middag bereiden we de tocht naar Vlieland voor en verkassen naar de buitenhaven. Daar is nog een box vrij die diep genoeg is. Een buur helpt vriendelijk met aanleggen bij de pittige wind.

In de loop van de nacht wordt het rustiger. Om vijf uur varen we uit als het water net uit gaat stromen. Het is bewolkt, weer geen zichtbare zonsopgang. Eerst op de motor, later opkruisend. Voor het laatste deel van het Westgat rollen we de fok weer in. We klappen flink op de golven. Eenmaal op zee is het veel rustiger. We maken een slag de zee op van een mijl en varen dan over bakboord langs Ameland en Terschelling naar het zeegat bij Vlieland. Tot onze verbazing is er ineens wat ruimte in de jachthaven. Met een gerust hart gaan we die kant op en meren af in een box na een mooie tocht van 12 uur.

De volgende dag bereiden we het verlaten van het schip voor (tassen pakken, schoonmaken) en maken nog een wandeling. Om 12 uur varen we uit. Bij de oostpunt van het eiland stroomt het flink tegen maar we kruisen de geul zo ver (sommige slagen maar 30 meter opgeschoten) dat we voller kunnen vallen om oostwaarts te gaan. Even later blijkt dat Jakob met de Navicula (onderzoekschip van het NIOZ) vlakbij ons moet zijn geweest. Als we dat ontdekken zit hij noord van Griend en wij zuid op 5 mijl afstand van elkaar. Mooie tocht met geweldig vlot schutten bij de Lorentssluizen! Mazzeltje. Zeilen bergen, uitladen, eten en om 7 uur vertrekken naar Enschede!

Korte week op het water met Lasse 9-14 augustus

Maandagmorgen ontmoeten we Ingebrit en Lasse bij de Agrifirm parkeerplaats Apeldoorn. Na koffie rijden we met Lasse stipt om half tien door naar Makkum. Hoogwater Harlingen om half twaalf zet ons aan om snel in te laden, fok te zetten en op weg naar de sluis te gaan. Redelijk vlot kunnen we naar buiten. De laatste informatie over de bezettingsgraad van de havens op Vlieland en Terschelling doet ons besluiten af te meren in Harlingen. De havenmeester dirigeert ons naar een plekje aan de kade langszij een ander jacht. Rustige middag met in de avond een wandeling langs de buitenrand van de oude stad.

Op dinsdag wordt het echt hoog water en de waterkering gaat automatisch dicht als de waterstand een bepaald niveau heeft bereikt. Brugopening om 10 uur mogelijk de laatste voor HW. Dus voor tienen liggen bijkans alle schepen in de Noorderhaven voor de brug om die opening te benutten. Veel te vroeg voor het benutten van stroom, mogelijk gunstig om een plekje op Vlieland te bemachtigen. Voortekenen nog net zo beperkt als gisteren. Maar een check in het zeegat toont beperkte ruimte op het favoriete Vlieland. We treffen een box aan de E-steiger aan de kant van de F-steiger. Zeer beperkte manouvreerruimte, maar Hans stuurt behendig en helpende handen op de steiger. Later gaan de lichten weer op dubbel rood. We hebben mazzel. Lasse hoort al wat straaljagers en wil de volgende dag naar de Vliehors. We verkennen alvast waar we in het donker vallende sterren zullen kunnen gaan zien. Bij een picknicktafel hebben we het alvast over het heelal, de big bang. Een heerlijk gesprek. Helaas … de avond is bewolkt.

Lasse fietst direct na het ontbijt op een van de vouwfietsen naar de Vliehors. Wij ruimen op, smeren een lunch en gaan na het huren van een fiets ook op pad. Vanaf half tien volop vliegbewegingen boven en rond de Vliehors. Lasse installeert zich op een hoge duintop aan de rand van het oefengebied en is dik tevreden over zijn positie.

We voegen ons bij hem en krijgen uitgebreid toelichting. Ook de piloten houden lunchpauze. Rustig verorberen we onze lunch. Daarna nog grote oefeningen met F35 en F16 maar zonder spectaculaire flares en met weinig echte inslagen. Na zwemmen fietsen we terug naar de haven, en zien mooie groepen lepelaars op het wad.

Bij het invallen van de duisternis is de hemel vrijwel onbewolkt. Bijna onder de uitzichttoren wordt een film gedraaid in de openluchtbioscoop. We trekken verder naar de rand van het bos waar op mooie hoogte de picknick tafel staat. We strekken ons uit op de zitplanken en er bovenop en kijken naar de sterren. Er komen steeds meer te voorschijn en we zien alle drie mooie vallende sterren. Rond middernacht zijn we terug bij de haven. Daar zien we dat er erg veel zeevonk is. Dansende lichtjes als het water beweegt!

De fietsen gebruiken we donderdag om door de duinen te fietsen en de vogelkijkhut in de Kroonpolders op te zoeken. Onderweg zwemmen we in zee en Lasse spot nog af en toe een straaljager boven de Vliehors. Na wat drinken aan boord gaan we in restaurant Puur in het dorp pizza eten. Ze smaken goed!

Na het ontbijt vrijdag slaan we de fok aan. Eind ZW, kracht 4-5. Het is goed zeilen maar de Boontjes doen we bijna helemaal op de motor. Voor de sluis liggen we twee uren te wachten. Wegwerkzaamheden, veel verkeer maken de bediening van de brug weinig frequent. Bij onze aankomst liggen er al 60 schepen te wachten. We nemen daarom niet de eerste brugopening. Bij de tweede kunnen we er nog net bij in de kleine sluis. Bij de Marina pompen we de vuilwatertank leeg. In de avond willen we het rondje van de Zuidwaard lopen. Dat lukt niet omdat het bruggetje niet in orde is. Jammer.

Zaterdag ruimen we op. We brengen Lasse naar Wageningen (heerlijke lunch met pannenkoeken) en drinken thee bij Jeike en Ernst.

27 augustus- 5 september

Een ruime week met z’n tweeën aan boord. Deze keer volstaan we in het blog met hele korte opmerkingen en wat foto’s.

Vrijdag 27/8. Hans gaat aan de slag met de kras die we opliepen bij het wegvaren uit Termunterzijl. De kras blijkt bij inspectie dichtbij wel 4 meter lang. Het gedeelte achter de naam tot in de hars. Hans vult de kras op. Voor zijn werkzaamheden uit de bijboot gebruiken we de box van de Jinke. Rob geeft daar toestemming voor en vertelt dat schipper Ruud in de winter plotseling is overleden. Zijn vrouw is veel met de boot en vrienden op stap. We zijn geschokt over de dood van Ruud.

Zaterdag 28/8 Hans schuurt en lakt. We zeilen naar Urk. Met een rif in het grootzeil en kleine fok. Wind N flinke 5. De havenmeester dirigeert ons naar het deel voor historische schepen! We liggen er prima. Dichtbij staat een toiletgebruik. Prima verzorgd.

Zondag 29/8 Om 9:50 uur door de Ketelbrug. Ook vlot door de Eilandbrug voor Kampen in de N50. Rond 12 uur afgemeerd in de Nieuwe buitenhaven in een box. Hans gebruikt een keuzedag voor het ophalen van zijn gehoorapparatenlader. Voor de warme maaltijd is hij weer aan boord. In de avond een stadswandeling en gesprekken met de kinderen.

Maandag 30/8 Weer vlot door de Eilandbrug naar de gastensteiger van jachthaven Ketelmeer. Daar een wandeling over de steigers langs de boxen waar eens onze Pieter Tjal en Wallebak lagen. De voorzieningen zijn er prima en nu is de haven diep genoeg voor Bellefleur, niet in 1996! Na de lunch varen we een rondje IJsseloog en ankeren in het zuidelijk deel van het NZ lopende vaarwater oostelijk van het slibdepot. Tweemaal met het kleine anker. Uiteindelijk voor het zekere gevoel met het 25 kg Bruce anker. We zien vele ijsvogels (helaas geen foto’s)!

Dinsdag 31/8 Weer om 9:50 uur door de Ketelbrug, druk bij de Houtribsluizen maar om ruim 12 uur al afgemeerd in een box op de Marker Wadden. Heerlijk gewandeld in de middag en avond. Weer baardmannetjes gezien!

Woensdag 1/9 Een ochtendtochtje naar Hoorn. Op de fiets naar Hoogkarspel voor bezoek aan Merian, Joran, Veerle, Bente, Janneke en Roelof! Rondleiding langs kantoor, magazijn en kas. Uitgebreide toelichtingen! Leuk fietsen!

Donderdag 2/9 Verbazend hoe we vrijwel zonder opkruisen naar Enkhuizen zeilen. Vlot geschut en afgemeerd in de Oude Haven, in een box aan de westzijde. Naast een boot die in tijden geen zorg heeft gehad. Aan dek bloeit een wilgenroosje. Wandelaars staan bij de troosteloze aanblik stil. Uitzonderlijk tafereel in NL. Wij zetten delen van Bellefleur in de was om het contrast te vergroten. Een avondwandeling brengt ons in de zogenaamde Boerenhoek en bij een oude waterpoort. Nieuwe ontdekkingen!

Vrijdag 3/9 Aan de wind zeilen we langs de Kreupel naar Den Oever. De haven is kennelijk vrij recent uitgediept. We krijgen een box dichtbij het havenkantoor toegewezen. We fietsen naar het monument op de dijk waar in april 1945 door Duitse bombardementen twee gaten in de dijk zijn geschoten. Er is veel zand de Wieringermeer ingespoeld. Het deel achter de gaten is nu deels water en bos. In het Dijkgatsbos is het leuk wandelen. Vanuit de vogelkijkhut een paar wulpen gespot. Onderweg een kiekendief gezien. Door het aansluitend Robbenoordbos weer terug naar de haven gefietst.

Zaterdag 4/9 Deze keer opkruisen naar onze bestemming Hindeloopen. Maar we hebben een lekker vaartje, dus we komen er wel. Op het IJsselmeer meerdere wedstrijden met kleine bootjes en met Staverse jollen. Rond 12 uur breekt de zon door en wordt de temperatuur aangenamer. We wandelen naar het Noorden langs natuurgebieden die niet toegankelijk zijn, meest boven op de dijk. Mooie uitzichten. Kieviten en spreeuwen zien we regelmatig samen in een groep opvliegen en neerstrijken. We lopen tot het vuurtorentje bij de ingang van It Soal en weer terug. Na het eten lopen we door de straatjes van het stadje en zien een mooie zonsondergang vanaf de dijk. We fotograferen ook de Fontein van Hylpen!

Zondag 5/9 Terug naar Makkum.

Afronding van het seizoen, 13 tot en met 19 oktober

In de vroege avond woensdag 13 oktober arriveren we bij Seabell en zien dat Peter en Juut er ook zijn. Na uitladen en eten, drinken we met hen thee en wijn. De volgende morgen brengt Hans de buiskap naar de Vries. Ze kunnen dezelfde dag een kleine beschadiging repareren! We boenen we het dek, die facelift kan Bellefleur wel gebruiken.

Peter en Juut komen koffie drinken, ze zijn druk met voorbereiden uit het water te gaan. ’t Looze Visschertje gaat bij Seabell de hal in. Wij gaan naar Emmeloord thee drinken bij Corrie en Lieuwe. Dan door naar Schaap, Lelystad. Laten daar de auto achter en reizen met OV terug naar Makkum. Vrijdagmorgen schijnt in Makkum al vrij snel de zon maar als we na de koffie wegvaren gaat het even regenen. Bij de marina tanken we diesel en vullen ook het tankje van de verwarming (die bleek het niet te doen, verwachting brandstof op). Er ging minder diesel in dan verwacht. Effect: geknoei. Vanaf de boei MA3 op zeil naar Medemblik. Mooie tocht, ronden de meest zuidoostelijke molen van het veld met ca. 100 windmolens. Helaas staan er 7 stil.

We meren af aan de kade van de Oosterhaven. Vanaf morgen wordt de brug naar de Westerhaven alleen bediend als je dat een dag te voren hebt aangevraagd. Zaterdag zeilen we eerst naar Enkhuizen. Kopen bij Joosten een olie filter en bio-antivries. Vlot geschut naar het Markermeer. Dan opkruisend naar Blocq van Kuffelen. Daar ontdekken we dat we met geen van beide stroom kabels walstroom krijgen. Hans onderzoekt de relaiskast onder de zitting bij de kaartentafel. Van het een komt het ander, we zien water onder de vlonders bij de mast en heel vreemd diesel rond de demper onder de vlonder voor de trap. Dat wijten we aan het diesel geknoei de dag ervoor. Als we gaan slapen heeft Hans helder hoe de relaiskast functioneert. Zondagmorgen ontdekken we dat de walstroomopstand waarop we onze kabels aansloten defect is. Bij een andere paal werkt het wel. Maar goed: Hans kent nu de relaiskast! Na de koffie op stap voor een lange wandeltocht rond de Lepelaarsplas, 12 km. Veel waarnemingen: 4 ijsvogels, roodborsten, grote zilverreigers, blauwe reigers, aalscholvers, torenvalk, dodaars, kieviten, spreeuwen, smienten, krakeenden, wilde eenden, kuifeenden, grauwe ganzen en zwanen. Het blijft wat onduidelijk waar de dieselachtige vloeistof onder de vlonder voor de trap vandaan komt.

Maandag zeilen we met een knik in de schoot langs de dijk naar de Noordersluis. De snelheid loopt geleidelijk op van 3 tot 6 knopen. We melden ons bij de sluis en zien dat schepen de sluis invaren maar voor ons springt het licht op rood. Maar op kanaal 84 geeft de sluiswachter aan dat we door het rode licht de sluis in mogen. We komen niet goed bij een glijpaal, een vriendelijke zeiler legt een lange voorlijn er nog voor ons omheen, ondertussen stroomt het water al weg en krijgen we de lijn van de middenkikker niet meer los: hangend aan die lijn begeeft die het en vallen we op het water. Mijn rechter armspieren en schouder hebben het uit alle macht trekken niet leuk gevonden. Vervelend akkefietje. We varen rustig naar Schaap. Hans ververst de olie (geen nieuw oliefilter geplaatst; slechts 40 motoruren gemaakt dit jaar). Na de lunch gaan we aan de slag met het opruimen van de zeilen. Het weer is prima: temperatuur boven de 15 graden, weinig wind, af en toe zon en droog. Dinsdagmorgen ligt Bellefleur mooi om tien uur onder de kraan. De mast gaat eraf (er komt nieuwe verstaging) en dan wordt Bellefleur gehesen. Het onderwaterschip ziet er goed uit.

We halen de verstaging van de mast, laden de auto barstens vol en vertrekken naar Enschede.

Vaarseizoen 2021: 780 mijlen.