Start seizoen

Dankzij het mooie lenteweer in maart ligt Bellefleur tijdig klaar om in het water te gaan.

Wouter van Schaap Shipcare heeft de kielnaad professioneel gekit, Hans het onderwaterschip in de antifouling gezet en samen en met Pieter de romp gepoetst.

Woensdag 13 april brengen we de mast in orde met de nieuwe verstaging. De procedure van te water gaan verloopt de volgende dag weer soepel. Na het zetten van de mast komt de tuiger de zaken spannen. Daarna kunnen wij aan de slag om het grootzeil, de huik en de lazy jacks te bevestigen. We brengen de spullen aan boord en eten en slapen er weer lekker. De volgende morgen schutten we redelijk vlot, kunnen gelukkig langszij een glijpaal, maar 1 motorboot achter ons. Bij de Houtribsluis meer wachttijd. Daarna de zeilen gehesen en opkruisen richting Urk. Na het Enkhuizerzand kan de boei bij het Vrouwenzand worden bezeild. We meren rond 18 uur af in de oude haven van Stavoren. Later vaart de Sentijn Allegro binnen. We spreken de bemanning niet. Na een wandeling gaan we al snel slapen. Om half negen steken we van wal. Naar de MA3 is het net bezeild, lekker vaartje. We vertrekken vlot naar Enschede. Op eerste Paasdag gaan we de verjaardag van Jan in Den Haag vieren.

Voorjaarsweek met Lasse

Zondag 24 april stappen we weer aan boord met Lasse. Na het aan boord brengen van alle spullen wandelen we in de Zuidwaard. De brug is weer klaar maar in verband met broedseizoen afgegrendeld; Lasse stapt er demonstratief even met zijn lange benen langs. De gebruikelijke pasta smaakt prima. Maandagmorgen halen Hans en Lasse het gereviseerde reddingvlot uit Grou. Zodra die in de bakskist zit vertrekken we. We arriveren door trage schutting tegen HW Harlingen op de Waddenzee en zeilen zeer tegen onze gewoonte in met tegenstroom naar Den Helder. De wind is oostelijk, 5 af en toe 6, op alleen de kleine genua toch met aardige snelheid door het water. We meren af bij de KMYC in Den Helder. Hans stapt dinsdagmorgen om 9 uur in de trein naar Den Haag voor de zitting van de Raad van State over de voorlopige voorziening tegen gemeente en vliegveld van STIL, Lonnekerland, Natuur- en Milieuraad Enschede en het Groenberaad. Lasse en ik gaan naar het militaire vliegveld de Kooij en de vogelplas Balgzandpolder. Beide zijn de moeite waard. Bij de maaltijd hebben we elkaar veel te vertellen.

Ter gelegenheid van Koningsdag eten we een oranje tompouce bij de koffie in een cafeetje op Willemsoord. Er is niets te doen. We misten de Taptoe de avond ervoor. Na de lunch zeilen we naar Oudeschild. Lopen naar de vogelkijkhut.

Een kenner hoort daar de roep van een zwartkopmeeuw. Wij geen bijzondere waarnemingen.

Op donderdag maken we een fietstocht langs de Weezenputten, de Hoge Berg, de begraafplaats van de Georgiërs naar de bossen bij de Koog. We zien 8 hazen in een weiland en een bos vol troshyacintjes.

Na een korte blik op zee gaan we terug naar de haven. Lasse waardeert na de tocht Texel hoger dan daarvoor. Aan het eind van de middag eten we kibbeling in het dorp, erg smakelijk! Bij de supermarkt scharrelen we nog wat broodjes bij elkaar. De zwaar trappende huurfiets wordt weer afgeleverd. 

Om de stroom goed te benutten zouden we heel vroeg moeten vertrekken. We kiezen voor 6 uur opstaan, 7 uur trossen los. De hele route naar Kornwerderzand moeten we opkruisen, sommige rakken wel met lange slagen. De laatste uren met stroom tegen. Redelijk vlot geschut. Zeilend tot aan onze haven! We schrobben het dek, dat was na de winter nog niet gebeurd, een facelift voor het schip. Peter en Juut komen theedrinken. ‘t Looze Visschertje ligt ook in het water, ze zijn bezig met beitsen en lakken. We gaan naar de pizzeria maar die blijkt gesloten. We belanden in een afhaalpizzeria met een smakeloze aankleding maar de pizza’s smaken goed. De volgende morgen vertrekken we op de geplande tijd. Lasse haalt de trein van 10.20 uur in Zwolle voor een lange zit naar Middelburg/Vrouwenpolder. Wij rijden via de Otterskooi in Dwarsgracht naar huis.

Hans klust tussendoor in zijn eentje aan boord. Hij rondt de montage van de nieuwe gasbun af en demonteert de waterpomp.

Tochten op het IJsselmeer 25 mei – 9 juni

Na een verjaarskoffie bij Willy stappen we weer aan boord. De nieuwe onderdelen van de pomp blijken niet te werken. Er zal een nieuwe moeten komen. Een geschikte blijkt op voorraad bij Joosten in Enkhuizen. Dat bepaalt onze bestemming van de volgende dag. Het rak is mooi bezeild en we halen hoge snelheid, max speed 10,1 knopen, met een rif in het zeil en de fok. Op Hemelvaartsdag kunnen we de pomp kopen. Hans monteert de pomp vlot: weer stromend water aan boord! Ik zet de leren huls om het stuurwiel weer een stukje vast.

Het plan naar Hoorn te varen schorten we op. Te veel wind uit ongunstige hoek. We halen een stadswandeling boekje bij de VVV en lopen de ruim 5 km in de middag. De foto’s tonen een paar beelden.

‘ s Avonds slaan we proviand voor het weekend in.

Zaterdagmorgen varen we zo de Naviduct sluis in. Kort voor Hoorn maken we een slagje, de rest is bezeild. We varen weer met een rif en kleine genua. De temperatuur is niet hoog maar het is lekker zonnig tijdens het varen. De middag is bewolkt, in de avond en nacht wat regen. Van half twee tot vier bezoeken we het Westfries museum. De vaste expositie is mooi, goede kanttekeningen bij J.P. Coen, vroeger de grote held van Hoorn.

De tijdelijke expositie Dier Baar beoordelen we slecht. Met een route op de telefoon lopen we nog door de stad en langs het water. De dijken worden in dit gebied op verantwoorde hoogte gebracht.

Het weerbeeld van de zondag is vergelijkbaar met dat van een dag eerder. Na een vroege koffie zeilen we vrijwel voor de wind met ongereefd grootzeil (geen voorzeil) naar Marina Volendam. Tot ver uit de kust waterplanten, ook op de extra ver naar het oosten uitgezette traject. Het dempt onze snelheid! Gelukkig blijft het daarbij. De geul naar de Marina staat met 2,2 m op de kaart, onze dieptemeter toont 2,1. In de marina wordt dat weer 2,2. We worstelen ons op de vouwfietsen door de toeristendrommen bij de oude haven, op weg naar Edam. In de jachthaven daar bekijken we zusterschip Kalimera. Haar romp, het teakhout en de lijnen zien er slecht uit, het dek lijkt wel geschrobd. Aan de hand van een gidsje bemachtigd bij de VVV verkennen we het stadje.

In de zeer grote Grote Kerk is een programma met muziek. Steeds op een andere locatie in de kerk: Rondje kerk. We treffen een marimba optreden: het klinkt goed in de kerk! Op het kerkhof veel bloemen, we wanen ons in een Scandinavisch land. We zien mooie gevels, het oudste huis van Edam: een heel oud houten huis van voor 1500 (het heeft vele stadsbranden overleefd) en stolp stadsboerderijen.

Op maandag fietsen we eerst naar Monnickendam. Mooie route aan de binnenzijde van de dijk. Bij de wielen (meertjes veroorzaakt door dijkdoorbraken) staan borden met het jaartal, onder andere 1575 en 1916. We zien alweer een Sentijn, de Viva la Vide van Daan Hamburger. We wandelen rond waar Bellefleur werd gebouwd (de loods van Ruiter brandde rond 2000 af) en te water ging. We zien wel een bestelauto van Ruiter quality interiors (ruiter.com). Het gebied met sluis, de Waag en de speeltoren is erg mooi.

Dan fietsen we door naar Marken. Nu meest aan de waterzijde en horen veel rietvogels zingen. Het regent een beetje en we gebruiken de overdekte praatbank bij de haven om onze boterhammen te eten. Mussen komen kruimels verorberen. Door het dorp gaan we naar de noordelijke dijk en over het hobbelige fietspad gaan we naar de vuurtoren. Aan de waterzijde staan tot onze verbazing (gevlekte) rietorchissen, in het weiland veel weidevogels (tureluur, grutto, kievit; vaak met jongen).

Aan de vuurtoren wordt gewerkt, je kan er niet bij komen. In het dorp eten we een kop soep, de mussen azen in grote getale op het geserveerde plakje brood. Op de terugweg zien we bij een wiel op Marken ook nog kluten!

De volgende dagen nemen we heel weinig foto’s en onze reizen zijn niet erg avontuurlijk. We maken een korte oversteek naar de Blocq van Kuffeler haven. Weer flink wat wier aan de Noordzijde van Marken. Aan het eind van de middag wandelen we in het Oerbos, notabene aangelegd na de inpoldering van zuidelijk Flevoland. Hier zeilden we nog met botters in de jaren zestig! De volgende dag besteden we op de Floriade. Op de fiets laat Almere zich groen en waterrijk zien. De Floriade boeit maar niet extreem. Gelukkig veel aandacht voor biodiversiteit, materialen voor isolatie, goede keuzes voor verantwoord eten (maar niet erg zichtbaar bij het aanbod van Roots die de catering over het hele terrein in handen heeft).

Op donderdag zeilen we naar Amsterdam, met weinig wind. We meren af in de Sixhaven. Vrijdagmorgen doen we eerst inkopen voor het Pinksterweekend. Door de stad langs stille grachten met vele geveltuintjes en op de woonboten erg veel groen lopen we naar de Hermitage. De presentatie van “het gele huis” van Vincent Van Gogh valt ons wat tegen. Jeike vertelde ons over de eerdere presentatie van het meisje van Vermeer. Dat omvatte meer aspecten. Maar het is wel indrukwekkend hoe veel en hoe mooi Vincent in Arles schilderde in 15 maanden tijd! Ook goed te zien dat Museum Amsterdam nu tijdelijk door de oorlog in Oekraïne tijdens renovatie gebruik kan maken van de gebouwen van de Hermitage aan de Amstel. Daarna zijn we zeer onder de indruk van het Holocaust monument. Wat een prachtig kunstwerk. De spiegels van de Hebreeuwse letters laten alles in elkaar overvloeien. Monumentaal! In het Joods museum verbazen we ons over vier aaneen gekoppelde synagogen. De exposities zijn ook boeiend. Over het Waterlooplein gaan we terug naar Bellefleur en lezen dat Lasse al om half acht op het CS Amsterdam zal arriveren. Snel eten en hem afhalen. Een rustige avond aan boord.

Zaterdag met vers brood van een Marokkaanse bakker aan de Meeuwenlaan naar Muiden, meest op de motor. Bij de aanloop van de KNRZV haven waait het stevig. Dankzij mijn krakerige stem wijst de havenmeester ons telefonisch een box met zijsteiger toe. Hij verwachtte wat oudere zeilers, vertelde hij later. Toch verloopt het afmeren chaotisch, maar uiteindelijk liggen we met de kop in de wind langs de zijsteiger! In de middag bezoeken we het Muiderslot. Lasse doet enthousiast beide audiotours: de toren- en de ridderroute. Prima.

Ter afsluiting thee met gebak op de binnenplaats. De artisjokken staan er in de omheinde tuin in bloei, een heel verschil met het kleine plantje in Enschede. Het kunstwerk over de waterlinie vlakbij de pruimenboomgaard werkt hilarisch: een opening om door te lopen verandert plotseling in een stortvloed. 

Op eerste Pinksterdag gaan we met een slakkengangetje naar de Marker Wadden: minder wind dan verwacht, meer wier aan het schip? en alles opkruisen. We hebben er 7 mijl voor de haven genoeg van en stomen er naar toe (dan wel 10 knopen wind). We maken nog een korte wandeling naar een van de vogelkijkhutten voor het echt gaat regenen. Broedende sterns te zien, geen visjes achter het kijkraam. Vele baardmannetjes in het riet, groot broedsucces dit jaar. De rest van de dag aan boord: het blijft regenen.

Zondagmorgen wandelen we een groter rondje. Af en toe schijnt de zon en dan kleuren de gebieden met bloeiende moerasandijvie goudgeel. Door de wind is het moeilijk vogels spotten. Op de jib varen we naar Batavia haven. Als Lasse aan het roer staat, schiet de windsterkte even naar 40 knopen. Max speed komt op 10,4 knopen. Onderweg een forse bui en de hele middag blijft het regenen. De warme maaltijd eten we rond half twee. Lasse stapt met boterhammen in de trein tegen half zeven. Hij reist via Zwolle naar Arnhem en per bus verder naar Oosterbeek. We genoten alle drie van het gevarieerde Pinksterweekend.

Ook de tocht naar Urk doen we weer alleen op de jib, windkracht zes, uit het ZW. Na boodschappen doen, lunchen we. Op de fiets naar Emmeloord om Lieuwe alsnog de hand te drukken voor zijn verjaardag. Een gezellig bezoek. De verse zeeduivel van de bekende viswinkel smaakt lekker!

De volgende dag afgemeerd in de thuishaven. Daar ontmoeten we Peter en Juut: zij aan het begin van een periode aan boord, wij ronden tijdelijk af.

Dinsdag 21 juni – Zondag 3 juli

Dinsdag 21 juni stappen we weer aan boord en benutten het HW Harlingen van 16 uur om naar Terschelling te varen. Minder wind dan we hadden verwacht, dan is opkruisen geen optie. Op de motor tot de Blauwe Slenk. Maar in het Schuitengat moet de motor weer bij, anders kunnen we daar de tegenstroom niet doodvaren. We zien op de zandbanken vele zeehonden. Een ligt op een klein bankje pal naast de vaargeul.

Volop ruimte in de haven, maar niet meer aan de steiger (wel de volgende ochtend). Even verderop spot Hans Peter en Juut. Bij hen aan boord drinken we op de langste dag!

Op de vouwfietsen gaan we woensdag naar West aan Zee en maken er een strandwandeling. Bij het binnenmeertje Doodemanskisten heeft Hans moeite de eenden van zijn lunch af te houden. 

Met Juut en Peter maken we op donderdag in de stralende zon en met windkracht 4 uit het oosten een lange tocht over het eiland tot aan de Boschplaat. Op vele plaatsen zien we honderden orchideeën, of het gevlekte orchis of een rietorchis soort is, weet ik niet. Bij de plas aan de zuidrand van de Koegelwieck zien we net als vorig jaar grauwe ganzen met groene ringen om de hals. Vreemd gezicht. Bij de ijsbaan van Hoorn staat een mooie rand met rondbladige zonnedauw.

Bij Heartbreak Hotel (feestlocatie huwelijk Allert en Miranda) lunchen we heel luxe op het terras.

Langs het fietspad omgeving Jan Thijssens Dune bij de orchideeën ook de welriekende nachtorchis en de Grote keverorchis gespot!

In de Grië, een gebied langs de Waddenkust west van de Boschplaat, wandelen we langs een oud echt natuurlijk bos (Jellemasbosje), met oude kronkelige eiken, geiten met enorme horens decoreren het landschap. Langs de waddendijk treffen we het kunstwerk De Streken van Marc van Vliet. De foto’s spreken voor zich: erg fraai. Maar de afhankelijkheid van de stand van de houten verticale elementen komt niet tot uitdrukking.

De volgende verrassing wacht ons bij Kinnum: op de hoogwatervluchtplaats staan duizenden kanoeten.

Een kennis van Peter laat na navraag weten dat de vrouwtjes kanoeten het broedgebied in het hoge Noorden verlaten na het uitkomen van de eieren. Ze laten de zorg voor de kuikens helemaal over aan de mannen. Daardoor zijn er nu hier maar weinig  manlijke vogels met de kenmerkende roodbruine borst. Het is bijzonder zo veel vogels zo rustig dichtbij elkaar te zien.

Vanaf die bijzondere plek gaan we in een keer door naar de jachthaven. Peter en Juut komen bij ons eten. Een mooie afsluiting van de dag.

Hans en ik gaan de volgende dag wandelen ten noorden van het Groene Strand en ten Westen van het Donkere Bos. We zien weer honderden orchideeën, hier allemaal de gevlekte orchis. We spreken een boswachter die de landgeiten verzorgt in het afgezette terrein. Het is een groep van ongeveer 50, ooien en gecastreerde bokken. Voor het dekken wordt een bok van het vasteland gehaald. Twee keer per jaar worden de hoeven onderhouden en krijgen alle dieren een wormenkuur. Eenmaal per jaar een Q-koorts vaccinatie. De kleine bokjes worden snel na de geboorte gecastreerd (anders belanden ze bij de slager). De geiten kunnen de Amerikaanse vogelkers aardig de baas. De proef lijkt positief uit te pakken!

Op zaterdag zeilen we door de Slenk en Meep naar Vlieland. In het westgaande deel een paar slagen. Prima zeilwind. Volop boxen beschikbaar. Het betalen met de QRcode lukt niet, omdat de code van onze box kennelijk al door een ander is gebruikt. Zo ontmoet je toch nog de havenmeesters op kantoor. We wandelen langs het strand naar een duin doorsteek bij de camping en lopen door het bos terug. Met de weekend editie van de NRC vliegt de avond om.

Een andere tekst in het zand: LEEF op het ritme van de zee, leef zonder het tikken van de tijd

We plannen een zondagse wandeling naar de Nieuwe Eendenkooi in combinatie met een fietstocht door de duinen heen en terug langs de Waddenzee bij eb. Te voet vermaken we ons best met het afwisselende landschap: zandduinen met hei en dennen, bos nat en droog, weiland met mooie kruidenvegetatie. Maar we vinden niet de ingang naar de kooi. De roofvogels die we zien weten we niet op naam te brengen. Maar ze zijn er, dat is het belangrijkste. Op het wad geen grote groepen lepelaars. Twee apart lepelende exemplaren. Verder wel heel wat vogels van diverse pluimage. In de haven zien we dat Peter en Juut ook de oversteek hebben gemaakt.

Voor maandag spreken we af met z’n vieren naar de Kroonpolders te gaan. Wel de telescoop van P+J mee, geen lunches. In het weitje vlakbij het Posthuys vinden we welriekende nachtorchissen in bloei, de andere soorten zijn uitgebloeid.

Het Posthuys blijkt op maandag gesloten. We brengen lange tijd door op het dijkje naar de vogelkijkhut. Diverse kleine vogels in het struikgewas, moeilijk op naam te brengen. Bij het water kluten, bergeenden, diverse soorten meeuwen en bij een plaatje verderop een rij kemphanen (gespot door een kenner).

Als de honger toeneemt besluiten we aan boord van Bellefleur pannenkoeken te eten. In de avond vinden we op een korte wandeling nog weer welriekende nachtorchissen.

De volgende dag maken Hans en ik heel wat kilometers op de vouwfietsjes. Door de duinen en na een stop met uitzicht op zee naar het Pad van Zes.

Via de Postweg naar de Oude Eendenkooi, geen vogels, wel kikkers, idyllisch meertje.

Met een lus over de duintjes aan de Waddenzee weer terug gelopen naar de fietsen. Dan lopen op het wad wel ca. 20 lepelaars. We vinden de Nieuwe Eendenkooi vanaf het Pad van Twintig heel gemakkelijk. Ook mooi maar anders. Daar zien we geen kikkers maar horen wel een kort en krachtig concert van hen. Dan gaan we weer richting Noordzee en verkennen wat stelling H12 is. Het is een museum gerund door vrijwilligers in bunkers die tot de Atlantic Wall behoren. We zijn er tegen vieren en het museum gaat sluiten. Met Lasse zeker een keer bezoeken! Peter en Juut komen een biertje drinken. Mooie dag.

De windvoorspellingen variëren en maken dat we eerst besluiten woensdag op Vlieland te blijven maar de berichten in de ochtend zijn zo dat we toch vertrekken. We maken de goede keuze, we zeilen het hele traject naar Oudeschild en de voorspelde windshift van ZO naar NW speelt zich af als we net naar het ZO moeten in het Molenrak. De windsterkte varieert tussen 6 en 12 knopen, er zit lekkere vaart in. Prachtig weer op zee, comfortabele zeegaten, geen herrie bij de Vliehors. Peter en Juut hebben de tocht over het wad gemaakt en deze keer drinken we bij hen een biertje.

Onderweg merkten we dat het lijntje om het achterlijk van het grootzeil te trimmen niet meer werkte. Hans gaat een nieuwe lijn kopen en dondermorgen slagen we erin een deel van de oude te verbinden met de nieuwe. En die is met hulp van oude lijn en een kabeltrekker in het geleidende zakje getrokken. Bij het hijsen van het zeil zaterdagmorgen blijkt dat het goed uitpakt.

In de middag verkennen we het nieuwe natuurgebied Walenburg ten noorden van de Waal. Het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten is zeer de moeite waard. Er draait onder andere een doorlopende video met opnamen van vogels van Texel. De opname van een scholekster laat zien hoe die een schelpdier vindt, uit de grond trekt (de kop verdwijnt soms helemaal), goed herplant en dan vakkundig open trilt en het vlees consumeert. Dat alles vergt maar tien seconden, schat ik. Na de tocht douchen we ter voorbereiding op het diner met Peter en Judith in het restaurant bij de haven: we gaan alvast de verjaardagen van Hans en Juut vieren. We genieten van de slip tong en ijsdessert TX19 (recept van de schipper van de viskotter met die naam): ijs met advocaat, boerenjongens en slagroom. Heel gezellig! We maken plannen voor de volgende dag: samen naar het duingebied west van de Mokbaai.

Onderweg doen we er een hele tijd over om een eendachtige met kuikens te herkennen als kuifeend. Verderop zien we een erg hoge orchis (rietorchis?). Bij de Petten zien we twee kuikens van de kokmeeuw eerst aan voor plevieren. In de Mokbaai scharrelen wat lepelaars en heel veel bergeenden. We eten onze boterhammen in de duinen. Om ons heen veel rupsen van de Sint-jacobsvlinder.

Verder richting strand zien we moeraswespenorchissen, Rond wintergroen en een enkele Parnassia.

Langs het oostelijke meertje van de Horspolders lopen we westwaarts, nemen een kijkje op de andere plas bij het uitkijkpunt (nu herkennen we de kuifeenden direct) en wandelen dan terug naar de fietsen. In Den Hoorn lessen we onze dorst op een terras. Met een glas witte wijn later op de avond en een show met foto’s van Peter van de afgelopen dagen en van de gezamenlijke dagen in Zweden 2016 nemen we afscheid.

Z-ZW 5 brengt ons zaterdagmorgen met grote snelheid naar de Lorentzsluizen (vertrek 8.30 uur, aankomst 11.30 uur). Vrij vlot geschut! Op de grote genua door het Makkumerdiep. Na schoon schip maken, wandelen we door de Zuidwaard. Op vele plekken rietorchissen, ook weer hele grote. Heel veel reusachtige berenklauw en 1 kaardebol. Er is een oeverzwaluwenwand aangelegd.

Vanaf Makkum gaan we morgen naar het feest van Hillanje. Dat is een prachtige dag geworden!

Rapportage 23 – 30 juli: 3 bemannningsleden!

Na een geslaagd bezoek aan Hanna van Hendrik in Hangar 11 op vrijdagavond met Jakob, Ingebrit en Lasse maken we een rustige start op zaterdag. Na een uitgebreid ontbijt vertrekken J+I naar Wageningen. Wij pakken de auto in en rijden met Lasse naar Makkum. Daar maken we in de avond nog een korte wandeling. De volgende dag gaat de wekker om 4.45 uur. HW Harlingen is om 7.41 en we willen proberen de haven van Vlieland in te komen. We zijn om 6 uur bij de sluis, en komen op de genoemde HW tijd de sluis uit. We zeilen met de ZW wind mooi door de Boontjes en ook langs de Pollendam gaat het goed. Vlotte tocht. In de Vliestroom zet Hans een rif. Varend in het zeegat horen we dat de jachthaven van Vlieland is gesloten. In verband met de wind besluiten we door het Schuitengat naar Terschelling te gaan. We zien in de verte weer vele zeehonden. Met een wat katterig gevoel leggen we aan. Na een lekkere lunch en een power nap wandelen we in het bosgebied NO van de jachthaven.  Er is een mooi uitkijkpunt bij een oude radarpost en verderop treffen we een bunkermuseum aan. Het is gesloten, we gaan verkennen op bunkersterschelling.nl of het een bezoek waard is! In het dorp halen we op een stralende middag een reuzenoublie met ijs! Het palaveren levert instemming op voor Hans’ voorstel morgenochtend naar Vlieland te varen. 

De wekker staat op 6.45 uur, om 8 uur varen we de haven uit. Het Schuitengat doen we tegen de wind in op de motor. In het zeegat zeilen we weer met een rif. Langs Vlieland komen we kruisend niet meer vooruit. We strijken de zeilen en zien rode vlaggen en lichten bij de ingang van de jachthaven. Brandaris meldt bij de berichten dat Vlieland weer gesloten is. Er liggen vier schepen voor anker , een ervan zien we naar binnen varen. Hans telefoneert met de havendienst en we mogen de seinen negeren en naar binnen. Afmeren in het deel tussen de steigers D en E. Plan gelukt. Lasse grijnst breed! Hij vertrekt met lunch, water en verrekijker op een van de vouwfietsen naar de Vliehors. Hans gaat na de lunch ook op de fiets daar naartoe. Lasse spot een stuk of 10 vliegtuigen en ook dat ze in de lucht getankt worden Hans’ score stokt bij 1. Het is pittig trappen heen!

Ik wandel over het strand naar het Badhotel en door het bos terug, totaal 2,5 uur. De zon maakt door de wolken prachtige licht- en kleureffecten op het water.

Op dinsdag vertoeft Lasse de hele dag op zijn duintop, deze keer in de middag met gezelschap van Willemien. Lasse spot geen enkel vliegtuig maar geniet van zijn plek.

Langs de weg na het Posthuys staat veel Parnassia.

In de duinen zien we piepers zitten en vliegen; determinatie niet simpel. Hans neemt alle lieren onder handen. Ze lopen letterlijk weer op rolletjes.

Ook op woensdag gaat Lasse weer spotten bij de Vliehors. Deze dag een tweetal F35’s en een Belgisch toestel. Hij weet ze weer goed te filmen! Hans en ik wandelen in de middag naar de IJsbaan bij het dorp en doen een paar inkopen.

Het tij is donderdagmorgen rond half elf geschikt om uit te varen richting Texel. We treffen een heel rustig zeegat. Met wind uit N en NO is het eerste gedeelte langs de kust van Vlieland nogal schommelend. Maar met een zeeziekte pilletje loopt het voor Lasse toch nog goed af. Bij de Vliehors geen oefeningen, jammer genoeg. De wind draait en in het Molengat varen we al behoorlijk aan de wind. Ondertussen zijn we de jachten die eerder waren uitgevaren een voor een gepasseerd. In het Marsdiep zijn we later de enige die op zeil oostwaarts gaat. Lasse ontdekt dat de haven van Texel vol is, er wordt doorverwezen naar de gemeentelijke haven. Voor ons aanleiding af te meren in Den Helder. De wind wakkert behoorlijk aan bij het afmeren en het lukt Hans niet de steiger te bereiken die de havenmeester aanwijst. We belanden op een plek die voor het wegvaren niet handig is. Maar Hans heeft al snel een strategie uitgedacht die we de volgende dag gaan toepassen. We wilden graag zaterdag naar Makkum zeilen maar dan zal er te weinig wind staan is de verwachting. Gevolg is vrijdagmorgen om 5 uur de wekker om de flinke stroom langs Texel te benutten. We vervangen de grote door de kleine genua. Om even na zes slaagt de uitgedachte manoeuvre en varen we uit. Hans zet bij het hijsen meteen een rif. De wind is vlagerig en met wind tegen stroom is het een aardig zeetje. Bijna de hele tocht is het opkruisen. Bij de Lorentz sluizen weten we met maximaal motor vermogen nog net een brugopening te halen. Tot aan de ingang van het Makkummerdiep kunnen we op de fok, daarna moet de motor aan. We vieren de aankomst met pannenkoeken. Later op de middag spoelen we het zout en veel zand weg. We kiezen lekker lui voor een pizza maaltijd bij Pizzeria Lungomare bij de Marina. Daarna wandelen we nog naar de boulevard langs het strandje en verbazen ons over de vele restaurantjes. Aan boord spelen we het natuurkunde kwartet, Lasse wint dik!

Zaterdagmorgen laden we de auto in en brengen Lasse naar Wageningen.

Zeilreis van 16 augustus tot 4 september

Kenmerken van deze periode: blauwe luchten met af en toe wat wolken (zelden een echt bewolkte dag), nauwelijks regen, uiterst beperkt gebruik van de zeilpakken, wel trouw steeds de zwemvesten aan want waaien doet het wel, windrichting vaak tegengesteld aan trajectrichting en last but not least: goede sfeer aan boord!

16/8 Makkum – Oudeschild. We zijn weer een van de weinigen die met stroom mee, opkruisen.

17/8 naar IJmuiden. Op de plotter is het vrijwel een rechte lijn tussen de twee havens: mooi bezeild! Het water is rustig: we kunnen bij de kop van Noord-Holland dichtbij de kust blijven. In Seaport Marina ligt Wallebak schuin tegenover ons.

18/8 Bij het uitvaren tanken we diesel. Ook deze dag hoeven we geen slagen te maken. Zoals gebruikelijk in Scheveningen leggen we de kop in de uitvaarrichting, ons achterschip ligt tegen de kade. Jakob stapt via de zwemtrap rond 21 uur aan boord.

19/8 We beogen naar de Roompot te zeilen maar dat gaan we niet op een redelijke tijd halen. We maken deel van de tijd slechte slagen. We brengen Ingebrit en Lasse op de hoogte dat we in Stellendam zullen afmeren. De aankomsttijden daar zijn goed bij elkaar passend! We eten met z’n allen aan boord en horen mooie verhalen ovder de vakantie van Ingebrit en Lasse in Frankrijk, o.a. bij Cap Griz-Nez. Daarna lopen we naar het prachtige vogelobservatoriun Tij. Geen bijzondere vogels op dat moment.

We zwaaien Ingebrit uit. Lasse installeert zich voor de nachten in de voorpunt. Jakob verkiest een van de banken in de kajuit.

20/8 Met leenfietsen van de haven (direct na de sluis aan stuurboord; bekend van zijn bijzondere douchekamers) doen Jakob en ik boodschappen bij de supermarkt in Stellendam. In het dorp lopen de kippen gewoon op straat. Als alles gestouwd is vertrekken we. De sluiswachter is net als gisteren heel vlot. We ontkomen niet aan het gebruik van de motor gedurende ongeveer een uur. We kruisen op naar Breskens vlak langs de kust bij Westkapelle.

21/8 Jakob start de dag met een wandeling om Breskens te verkennen en scoort een brood bij de supermarkt (ik onderschat de eetlust). De bakker is op zondag niet open. Aan het eind van de ochtend vertrekken we naar Oostende. Een test met geluid bijeen feesttent doet ons eerst doorvaren, maar we keren toch terug naar de Koninklijke haven direct aan stuurboord op getijdewater. In de haven liggen vele draken afgemeerd. Er is een regatta met die schepen gedurende een week. De avond van deze zaterdag wordt er uitbundig geborreld, gegeten en gefeest. Gelukkig is de muziek niet onaardig maar de bassen kunnen we niet erg waarderen. Na onze eenvoudige maar wel lekkere maaltijd maken we een stadswandeling en Lasse weet de zonsondergang nog net rennend echt te zien.

22/8 Met boodschappen uit een dure hippie winkel (wel lekker dichtbij) starten we de vaartocht, weer aan het eind van de ochtend. De route is goed vastgelegd in het vaarplan maar tussen de banken is het verstandig echt op de plotter te kijken om de slagen te benutten.

We meren af in Duinkerken, ook nu weer in de haven aan stuurboord. Na het eten wandelen we naar het centrum en zien veel borden met historische informatie over onder andere de evacuatie van de stad tussen 27 mei en 4 juni 1940. Lasse weet daar al veel van en verbaast zich over het feit dat wij er zo weinig van weten.

23/8 Een vroege start (6.15 uur) om de oversteek te gaan maken naar de UK.

Het zicht is erg goed. We zien Cap Griz-Nez in de verte en de krijtrotsen bij Dover al heel vroeg.

Met de AIS informatie erbij steken we de twee vaarroutes vertrouwd over. Hans heeft de aanmeldingsformulieren per e-mail ingezonden en de ontvangst bevestigd gekregen. De port control geeft toestemming binnen te varen. Binnen worden we noordwaarts gedirigeerd en later moeten we een havenvaartuigje gaan volgen. Die begeleidt ons naar de aanmeldsteiger in de getijdenhaven. Een Marina medewerker wijst ons even later een box. We liggen onder de klokkentoren vlakbij het nieuwe Marina gebouw maar moeten de tijdelijke voorzieningen gebruiken in containers bij het dok. Jakob en Lasse wandelen in de vroege avond over de krijtrotsen en ontdekken daarbij allerlei bunkers. De wandeling wordt flink langer dan gepland. Moe stappen ze weer aan boord. Lasse is zeer te spreken over het aanlopen van havens in vier landen in vier dagen! En de wens naar Engeland te zeilen is vervuld.

24/8 Bij het ontbijt (geen Engels) zien we een Save and Rescue boot verderop in de haven liggen met zowel het voordek als het achterschip vol met vluchtelingen. Later zien we dat de havendienst de zwarte rubberboten uit het water haalt. Jakob ziet ook nog dat er talloze autobanden gebruikt als reddingvest worden opgeruimd. We zijn geschokt en voelen ons ook bij deze problematiek machteloos.

Ons bezoek aan the Castle of Dover is zeer de moeite waard.

Onder het kasteel (Henry II startte de bouw in 1180) een groot gangenstelsel uit verschillende tijden, van middeleeuwen, de 19de en de twintigste eeuw. In de felle zon wachten we op de tour over de evacuatie van Duinkerken.

In het gangenstelsel en ondergrondse zalen zien we chronologisch beelden van de evacuatie en de zalen waarin het personeel de evacuatie voorbereidde en coördineerde.

Onze gids, waarschijnlijk een oud-militair, dreunt de informatie in rap tempo op en is niet gemakkelijk te verstaan. Hij spreekt prettiger als we aan het eind even privé met hem praten en hij een scheur laat zien in de muren. Het is maar goed dat er geen bommen zijn gevallen.

Jakob trakteert op een smakelijke Nepalese maaltijd met zogenaamde momo’s, deegtasjes met smakelijke vulling.

25/8 Er is Noordenwind en daarom besluiten we alweer te gaan oversteken, rechtstreeks naar Nieuwpoort als het wil vlotten.

Op zee twee rubberboten met vluchtelingen in de verte gespot. Wat triest.

Bij het binnenlopen van Nieuwpoort zien we zeehonden en wulpen op de banken langs de IJzer.

26/8 De supermarkten vlak bij de haven gaan pas om 9 uur open. Maar bij een goed vaarplan hoort een vertrek om 11 uur.

We zeilen naar Cadzand en boeken meteen voor twee nachten. We ervaren dat er met noordoostenwind met name bij hoogwater deining de haven in staat. De voorzieningen van deze voor ons nieuwe haven zijn prima. Ook zijn er plenty winkels in Cadzand-Bad.

27/8 Jakob trekt de wandelschoenen aan voor een lange tocht door het natuurgebied Het Zwin tot aan Knokke. Wij gaan met z’n drieën op haaientanden zoektocht. Ze hebben recent zand opgespoten en dat maakt de kans ze te vinden klein.

Geen haaientanden gevonden maar wel een mooie dag!

28/8 Om 11 uur stipt gaan de trossen los op weg naar de Roompot. Het is weer uitstekend zeilweer. We verwachten bij de sluis te moeten wachten omdat de brug niet hoog genoeg is. Maar de sluiswachter geeft aan dat we er met onze masthoogte van 18,5 meter wel onder door kunnen. Prettig dat we zo door kunnen! Toch is de supermarkt al dicht en de volgende morgen pas om 8 uur open.

29/8 Omdat we tenminste brood nodig hebben, vertrekken we later dan goed is voor het optimaal benutten van de stroom. Na de sluis (met weer fraaie staaltjes van het onderschatten van stromingen door mede-zeilers) dobberen we, de wind laat op zich wachten.

Maar daarna zeilen we gunstiger dan we hadden verwacht en met weinig extra mijlen door opkruisen en gemakkelijk oversteken van de Maasmond bereiken we Scheveningen. Lasse is nieuwsgierig wat al die politie en marechaussee in de haven doet maar komt er niet achter. Jan en Joke hebben al in de gaten dat we in de buurt zijn. We spreken af de volgende morgen bij hen koffie te gaan drinken.

30/8 De bus die vlakbij de haven vertrekt brengt ons rechtstreeks naar de straat waar Jan en Joke wonen. Jakob en Lasse vinden het huis ook erg mooi. Jan en Joke zijn terecht trotse bewoners! Ze verwennen ons met lekkernijen.

Met wat aanvulling van etenswaren stappen we aan boord en gaan na een warme maaltijd opkruisen naar IJmuiden. Een tocht met wisselende windsterkte en aan het eind flinke golven. Lasse voorspelt weer het best de maximale snelheid door het water. Die dag 11,1 knopen. In IJmuiden afgemeerd aan steiger M.

31/8 Het Noordzeekanaal ligt bijna helemaal in de wind. Slechts een paar mijlen kunnen we op de genua voortgang maken. We weten ondertussen dat we geen hoog toerental moeten draaien want dan spuit koelwater uit het gesloten koelsysteem. We kachelen dus rustig naar de Sixhaven. Het is vrij druk met scheepvaart op het kanaal en om de paar minuten komt er een vliegtuig over. Al varende eten we pannenkoeken. Jakob en Lasse gaan naar het Holocaust monument en de Hortus Botanicus. Hans regelt goede opvang van koelwater en ik ruim wat op. Samen doen we voor de laatste dagen boodschappen.

1/9 Na de Oranjesluizen en de Schellingwouderbrug en een stukje vaarweg gaan we op het zuidelijk gedeelte van het Markermeer opkruisen. Al snel raken we door de waterplanten onze snelheid kwijt. Jakob weet met de pikhaak de slierten aardig weg te halen en daarna maken we redelijke slagen. Ten noorden van de vaargeul ervaren we geen problemen. We zwemmen bij het strandje, Jakob zwemt van dam tot dam heen en weer. Bij Bellefleur haalt hij nog waterplanten weg bij de roerkoning. Hij is voor het eerst op de Marker Wadden en enthousiast. Wat wil je met zoveel zand.

2/9 Op de wandeling proberen we de vaak geziene zeearend te spotten, maar dat lukt niet. We zien veel Casarca’s, meerdere soorten eenden waaronder wintertaling, lepelaars en een plevierachtige die we niet concreet kunnen duiden.

De tocht naar Lelystad is zo goed als bezeild. Vlot geschut en afgemeerd in de Houtribhaven. Na de thee gaan we met de buurtbus naar het station en nemen een lekkere pizza. Dan gaan Jakob en Lasse per trein en bus naar huis en Hans en ik keren terug aan boord.

3/9 Pieter en Jaap zeilen op deze dag met hun vrienden Persijn en Sijmen met Brechje naar de Markerwadden. Ze komen na aankomst in de haven thee drinken. Pieter vertelt later dat hij die dag een visarend boven de Markerwadden heeft gezien! Na de ontmoeting zeilen wij heel vlot naar Makkum, meest met een knik in de schoot! Het Makkummerdiep moeten we op de motor doen. We meren zo vroeg af dat we nog dezelfde dag vertrekken naar huis. Met genoegen kijken we op onze tocht met Jakob en Lasse terug. Hulde aan de extra bemanningsleden!!

Totale afstand gevaren in deze drie weken 650 mijl, aantal motoruren 21.

We hebben besloten Bellefleur de komende winter in het water te laten bij Seabell in Makkum. Miedema lost de problemen met het koelwater op. We varen proef tot aan de ingang van de sluis. Alles in orde. We tanken de dieseltank vol. De kussens brengen we voor een groot deel naar huis, ze staan lekker droog op zolder. Het transport vindt in een paar afleveringen plaats. Steeds doen we wat klusjes.

In de maanden september tot en met december benutten we een Global Railway Pass. Tussendoor bezoeken we Bellefleur en hebben haar net op tijd van antivries voorzien.

Seizoen 2022: 1126 mijl en 58,7 motor uren. Prima jaar.