Het verslag is chronologisch. Ga dus naar onderen voor het laatste nieuws.

Op 6 april is Bellefleur op de werf Schaap Shipcare weer te water gegaan. Het onderwaterschip goed in de antifouling. De romp onder de stootlijst gepoetst.

f 

Lasse zet de vlaggenlijntjes.

De eerste tocht is in twee dagen via Staveren naar Makkum. We meren af in box 16 bij Seabell, al jaren onze plek. De tweede tocht is naar Texel. Het krabbenvangen is lekker vroeg begonnen. Een beoogd triple naar Vlieland eindigt door gebrek aan wind in Harlingen.

Maandag 28 mei
Na een prettige ontmoeting met Aad en Tineke die de komende vier weken in ons huis wonen, rijden we naar Makkum. Daar zijn we de rest van de dag bezig de spullen te stouwen. We ontdekken dat de doos met gastenvlaggetjes niet aan boord is gekomen. We slaan de fok aan voor de tocht van morgen.

Dinsdag 29 mei
Na het ontbijt scoren we een Deens gastenvlaggetjes bij de Vries Sails. We besluiten niet op opening van Silerswaar (een andere watersportzaak in Makkum) te wachten en meteen richting sluizen bij Kornwerderzand te gaan. Dat gaat lekker op de fok. Geen wachttijd voor de sluis en vlot op het zoute water van de Waddenzee. Tot Harlingen de wind tegen, op de motor. Hans zet een rif in het grootzeil, de wind is vrij krachtig. Het zeilt prima, op noordwaartse koersen maken we een paar slagen. Om 14 uur meren we al af in een rustige haven van Vlieland. Daar is het broeierig warm.
Onder het varen kunnen we de stuurautomaat niet bedienen bij de stuurstand omdat de displays dood zijn. Niet dat we de automaat op deze tocht nodig hebben, maar wel bij lange trajecten. Vreemd twee weken geleden deden de meters het wel. Aan het begin van de avond heeft Hans het defect (een haperende soldeerverbinding) gevonden en gerepareerd!

Woensdag 30 mei
De weergoden regelen in de nacht regen voor het spoelen van het schip en dat we niet op hele korte termijn hoeven uit te varen. Weinig of geen wind, uit de verkeerde hoek, kans op buien met onweer en windstoten en slecht zicht. We vervelen ons niet. We oefenen met de nieuwe Raymarine plotter, installeren nieuwe weer apps en wennen aan het aan boord zijn. We gaan na het heetst van de dag wandelen langs het strand en verbazen ons over de grote veranderingen in de breedte van het strand en de ligging van de zandbanken in een jaar. Terug lopen we over de grote kampeerplaats en door het bos.

Donderdag 31 mei
Vandaag nog een dag op Vlieland. Morgen mogelijk vertrek, de zee op. We slaan alvast levensmiddelen in tot en met zondag. Na de lunch fietsen we door de duinen naar het Posthuys. De buien met onweer dienen zich eerder aan dan verwacht. Reden weer richting haven te gaan. We stoppen bij een weiland met prachtige orchideeën.

Ook stappen we af bij de Vogelkijkhut aan de rand van het wad. Er scharrelen veel ganzen met jongen. Bij de brandganzen tellen we 3-5 kuikens, bij een stel grauwe ganzen lopen maar liefst 12 jongen. Dat moet wel een samengesteld gezin zijn!

Verderop grazen zes lepelaars in ondiep water.

De regen maakt ons flink nat voor we weer aan boord stappen.

Vrijdag 1 juni
Het besluit uit te varen is niet simpel: de weermodellen geven verschillende informatie en in de kustgebieden is er kans op mist. We besluiten te gaan, geschikte vertrektijd 14 uur. In het zeegat is het zicht slecht. Later wel wat beter maar niet te duiden hoe ver. We varen veel met ruime of voor de wind. De windvoorspellingen wezen veel meer op halve wind. De windkracht is wat meer dan verwacht, de regen minder.

Zaterdag 2 juni
Pas ten noorden van Juist is het zicht zo verbeterd dat we in de verte de lichten van een ton zien. Het is een comfortabele zeereis. Onderweg zien we een aantal Jan van Genten, een jager en een bruinvis. Op zee zien we geen rommel drijven. Op de Elbe wel, helaas. In totaal motoren we van de 29 uren naar Brunsbuttel acht uren. Op een halve mijl van de sluis naar het Kielerkanaal tonen de lichten dat jachten naar binnen kunnen voor schutting. We strijken snel de zeilen en varen de open sluis in. En dat terwijl we bij deze sluis wel eens uren hebben moeten wachten. We meren af in de jachthaven meteen aan bakboord. Na een pilsje en een douche lekker slapen.

Zondag 3 juni
Onze Duitse buren kloppen ons voor zevenen wakker. Vlot in de kleren en op weg. De motor stuwt ons, af en toe wat ondersteund door de genua, in 10 uren naar de sluizen van Holtenau. Nieuw is dat er wachtpontoon is waar je de ticket kunt kopen. Maar de havenmeester in Brunsbuttel verkocht ons al het kaartje. Kosten 18 Euro. Na een klein uur wachten varen we met nog een ander jacht de grote sluis in, de kleine zijn buiten gebruik. We meren af in de olympische haven van Kiel rond 19 uur. We lopen naar de oude stad en drinken op een terras aan de Kieler Fjord een glas wijn.

Maandag 4 juni
De keuze om in Kiel vlakbij de stad te gaan liggen heeft een reden. De oude IPad van Hans is bedoeld om bij de stuurstand te gebruiken voor weergave van de kaart. Maar door het verwijderen van een kaart met foto’s zonder dat het apparaat uit was, is het operating systeem defect geraakt. En aan boord is geen computer beschikbaar om die er weer op te zetten. Na de koffie zijn de winkels open en we weten een Apple service winkel te vinden. Na een half uur kunnen we de IPad weer ophalen. Weer aan boord gaan we snel op weg naar Bagenkop, het zuidelijkste haventje op Langeland. Een afstand van ongeveer 30 mijlen. De wind wakkert tijdens de tocht aan. Bij het strijken staat er een dikke vijf en is het op de woelige golven hard werken. We meren af langs de kade met hulp van andere zeilers. Later kunnen wij dat weer bij anderen doen.

 

Dinsdag 5 juni
De wind zal gaan draaien naar het oosten. Onze plek aan de kademuur is dan lagerwal en dat is niet aantrekkelijk, dus verhalen we de boot. Daarna drinken we koffie. Langeland is een goed eiland om te fietsen en te wandelen. We fietsen via een westelijke route naar het zuiden. Vanaf hoge punten is het uitzicht erg mooi. De moderne windmolens misstaan helemaal niet. Langeland heeft groene stroom over en kan een derde exporteren! Ze doen ook veel aan afvalscheiding. Bij een meertje staat een Vogelkijkhut. Terwijl we de fietsen op slot zetten, horen we een roerdomp. De vogel laat zich niet spotten, helaas. Wandelend door een bos bereiken we de zuidelijke kliffen.

Zittend op een dikke omgewaaide boomstronk lunchen we. Op het onderliggende keienstrand zoeken we stenen met natuurlijke gaten. Volgens Zweedse vrienden brengen die geluk. 

We vinden er meerdere! Het wandelpad buigt verderop af van de zee. Bij een weitje springt een ree weg. Op een heuveltop is er mooi zicht op een binnenwater (slechts door een smalle keienzone gescheiden van de zee). In de trektijd wemelt het er van de vogels. Nu is het niet spectaculair.

Bij de fietsen horen we weer de imposante roep van de roerdomp, ook nu weer niet te zien. Op de terugweg naar Bagenkop komen we langs een fraaie grafheuvel. We kruipen er door de toegang in en met het licht van de IPhone schijnwerper kunnen we de constructie binnen goed bekijken.

De eerste aardappelen worden op het eiland al geoogst. We smullen er bij het avondeten van. Een heerlijk zonnige dag!

Woensdag 6 juni
Weer een zonnige dag en oostelijke wind. Aantrekkelijk om westwaarts te gaan, bestemming Æroskobing op Ærø. Veel trajecten pal voor de wind. De geul NO van Marstal kunnen we nog net bezeilen. In dit waddenachtige gebied zijn hier en daar gebaggerde geulen waarvan je dan ook beter gebruik van kunt maken. Mooi afwisselend zeilen. We ontdekken na het aanleggen dat de koelwaterpomp van het externe koelcircuit lekt. Het is handig voor reparatie een Volvo Penta werkplaats op te zoeken en we varen weer weg naar Fåborg. We eten onderweg en verkennen in Fåborg wandelend waar we de dealer kunnen vinden. Via een Stadsplattegrond bij de Tourist Information vinden we die vlakbij de jachthaven. Op onze tocht vergapen we ons aan een verzameling oldtimers en de prachtige vakwerkbouw in de stad.

Donderdag 7 juni
Hans is kort na 7 uur al bij de werkplaats. Het ziet er goed georganiseerd uit, ze stikken in het werk. Maar als Hans de pomp gedemonteerd aanlevert zien ze kans de reparatie vandaag uit te voeren. De demontage verloopt soepel en om half twaalf komt er een telefoontje dat de pomp met nieuwe waaier en afdichtingsring klaar ligt. De montage is snel gedaan. De morgen besteden we aan het fotograferen van de stad en het foerageren.

Na de lunch varen we naar Lyø het meest westelijke eiland in deze archipelago. Onderweg zien we een bruinvis. Lyø heeft een kleine haven en midden op het kleine eiland ligt een pittoresk dorp. Voor het eten fietsen we naar de oostkust en zien onderweg meerdere fazanten en hazen. Bij het strand spotten we witte reigers, blauwe reigers waarvan een een merkwaardige felgele hals heeft aan de voorzijde, een paartje middelste zaagbekken, bergeenden, bonte kraaien, scholeksters, veldleeuwerikken, veel zwanen, merels, een jonge zwartkop man en diverse andere zangvogels. Na het eten gaan we westwaarts. In het dorp lopen we om de kerk. Hier is volgens de folders het mooiste begraafplaatsje van Denemarken. Een paar kilometer verderop een stop bij de klokkesteen, de deksteen van een klein hunebed. De deksteen maakt een klokachtig geluid als je er op sommige plaatsen op klopt. De beste plaatsen zijn duidelijk zichtbaar: uitgesleten holtes. Hoe zit het totstandkomen van dit geluid in elkaar? We hebben geen antwoord, maar constateren proefondervindelijk wel dat het inderdaad zo is. 
Vandaar verder naar een vogelkijkhut aan de rand van een broedgebied. Bij het strand zien en horen we een paartje kluten. Ze vallen met veel kabaal meeuwen en reigers aan. Later zien we tenminste twee kuikens. Ook is er een grote groep kuifeenden druk aan het duiken. Er zijn veel kieviten. De leeuweriken zingen het hoogste lied. Bij de rand van een van de heggen tussen de bouwlanden scharrelt een ree. Het aantal hazen dat we zien loopt in de vele tientallen. Bij het ondergaan van de zon fietsen we naar de boot. Een prachtavond.

Vrijdag 8 juni
Een dag met weinig wind. Op 8 mijl afstand ligt Søby op Ærø. Op de motor er naar toe om toch nog te gaan fietsen op Ærø! Onderweg zien we twee bruinvissen. In de vroege middag fietsen we langs de imposante molen in het dorp naar de vuurtoren op het westelijke puntje van het eiland. Vanaf de toren mooi uitzicht rondom. We stoppen bij een uitstalling van beeldhouwwerken en spreken met de kunstenaar. Hij houdt ervan met steen uit de eigen omgeving te werken en zich te laten inspireren door de vorm en kleuren. Mooie combinaties van onbewerkt en gepolijst en weggeslepen materiaal. Voor zijn schilderijen met felle kleuren blauw en geel was zijn bron de ruige natuur in noordelijke landen, vooral IJsland. Helaas voor hem doen we geen aankoop. In de avond fietsen/lopen we een rondje rond een afgedamde fjord ten ZW van Søby. Met Europese steun ontwikkelen ze een natuurgebied. Bij een Vogelkijkhut zien we een kluut, een lepelaar, kuifeenden, bergeenden en veel grauwe ganzen met jongen. De route voert ons langs Søbygård, een kasteelachtig huis met gerestaureerde gracht en ophaalbrug. Onderweg zien we geen enkele haas. Het graan staat hier hoger dan op Lyø. Wel horen we fazanten. Na zonsondergang stappen we weer aan boord.

Zaterdag 9 juni
Met vers brood varen we om 10 uur uit. Na enkele mijlen kan de spinnaker worden gezet, voor het eerst dit vaarseizoen. Het verhoogt de snelheid van 2,3 naar 3,9 mijl per uur. Het blijft een kalm vaartje. Het is heiig, het weer gaat veranderen. Ineens slaat de wind om naar west. En later valt die bijna helemaal weg. We zien twee keer een klein groepje alken. Om 17 uur meren we af in het kleine haventje van het eilandje Bågø. Op de vouwfietsen verkennen we in de avond het eiland. In het dorp en verder verspreid over het eiland (ongeveer 4 bij 3 km) staan grote boerderijen. Bijna alle bouwland wordt gebruikt voor teelt van diverse graansoorten. Vooral de gerst begint al af te rijpen. Afvoer van het graan gaat met de veerboot, met een trekker en grote aanhanger en nog een auto is de laadvloer al helemaal gevuld. Waar dit graan nu al vandaan komt is ons een raadsel; nog oude voorraad? Kennelijk verdelen ze de afvoer over het hele jaar. De grote schuren kunnen al het graan wel bergen. Veel huizen worden als tweede huis gebruikt. We verbazen ons over de goede staat van de panden en de tuinen er omheen. Het eiland telt slechts 25 permanente bewoners!
Bij een van de plassen staat een tureluur op een paal en bij een boerderij zit een geelgors hoog in een boom te fluiten. Een hunebed-achtige grafkelder verraadt bewoning van 3000 jaar geleden. De hazen en fazanten laten zich hier wel weer zien. Verder geen bijzondere waarnemingen.

Zondag 10 juni
Met zonneschijn het ontbijt genuttigd. Volledig bewolkt bij het wegvaren, eerst een stuk op de motor. Na een half uur regen en wind. Dan met een lekker vaartje en nauwelijks opkruisen verder. We bereiken Marina Middelfart tegen 12 uur en besluiten daar af te meren! De eerste uren daar regent het regelmatig en lijkt het vrijwel windstil. Of laten we ons foppen door de beschutte ligging? In de avond wandelen we naar het park ten westen van de stad. 

Maandag 11 juni

Voor het uitvaren pompen we de vuilwatertank leeg. Het pompsysteem werkt simpel en goed. Daar kunnen de Nederlandse jachthavens nog van leren! We kruisen westwaarts en kunnen dan rond de punt van Funen naar noord en oost varen. Onder twee enorme bruggen door die Funen en Jutland verbinden. Bij Middelfart de spoorbrug. Bij Frederica de verkeersbrug. We zien in dit gedeelte maar een keer een bruinvis, bij eerdere tochten hier wel eens tientallen. Daar we deze reis op meerdere dagen bruinvissen zien, hebben we de indruk dat het met de totale Deense populatie wel goed gaat. Met een flinke knik in de schoot zeilen we naar Bogense, een nieuwe haven voor ons. Doordat de wind behoorlijk pittig is, is het binnenlopen door een smal geultje langs ondiepten best spannend. We zien in de Marina geen geschikte vrije plek en daarom gaan we naar het kanaal deel van de haven, de oude vissershaven. De kades zijn deels mooi beschoeid. Hans weet Bellefleur in het nauwe kanaal te keren en we leggen op een goede plek aan. Bogense is een stadje met mooie vakwerkhuizen in een fraaie omgeving. De boerderijen worden hier ook herenboerderijen genoemd lazen we in een folder. We lopen een aardige route door het stadje. Aan een fietstocht in de aantrekkelijke omgeving komen we niet toe. Er is onder andere een natuurprojekt waarbij een brakwatergebied is gerealiseerd.
Dinsdag 12 juni

De wekker meldt zich om zes uur. We hebben met voorzeil wisseling anderhalf uur nodig om uit te varen. De uitgang van het kanaal ligt pal in de wind en daar hijst Hans aan het eind het grootzeil. Op zee staan nog aardige golven. Na de geul tussen de banken rollen we de genua een deel uit, met de aan de windse koers is dat beter. Als we na het ronden van Æbelø koers naar Samsø zetten kan de genua helemaal uit. Rond een uur valt de wind weg (daarom waren we vroeg vertrokken), er blijft minder over dan verwacht. Op de motor het laatste stuk naar Langør in het noord-oostelijk deel van Samsø. Hier beleefden we vele jaren geleden met Wallebak een spannend anker avontuur. Deze keer meren we af in een box in de haven. We liggen niet lekker met de kop in de wind. Als die later lekker toeneemt ligt Bellefleur te rukken aan de landvasten. Met een paar extra lijnen wordt het rustiger. In de avond verkennen we wandelend de natuur in de omgeving van de haven.

Woensdag 13 juni

Op de fiets richting noordpunt van Samsø, Issehoved. Zoals het hele gebied een landschap bepaald door de IJstijd. Prachtige heuvels, meest begraasd door runderen en schapen. 
Onderweg langs grote heidevelden, bossen met dennen en sparren (en heel veel grote mierenhopen), aardappelvelden, veel graan en behoorlijk wat tuinbouw. Langs de wegen regelmatig stalletjes met verse groentes, aardappelen en aardbeien. Op veel plaatsen zijn beregeningsinstallaties actief. Op de terugweg lunchen we op een terras in Nordby. Terug bij de haven maken we nog een wandeling. Een lekkere actieve dag in de zon, helder weer! Meer wind dan voorspeld!

Donderdag 14 juni

Een intensieve zeildag. Vaak bewolkt, maar de kleur van onze gezichten aan het eind van de middag verraadt dat we het licht aardig hebben gezien. Om acht uur soepel de haven uit. In het gebied tussen de eilandjes bij Langør groepen Eidereend vrouwtjes met vele kuikens. Op zee nemen de golven toe. De smile op Hans’ gezicht neemt toe met de golfhoogte. Voor de foto houdt hij zich in.

We kiezen er onderweg voor niet naar Odden te zeilen maar naar Hundested. Dan hoeven we niet te kruisen. Voor het oploeven na het passeren van het noordelijkste puntje van Sjellands ref zetten we een rif in het zeil. Een tweetal dolfijnen zwemt in het kielzog van de boot een tijdje met ons mee. Bij het naderen van de bestemming wordt de zee rustiger. Afgelegde afstand 53 mijl in 7,5 uur. Pieksnelheid 11,4 knopen! 

Op korte afstand van de haven een grote supermarkt. We slaan in voor vier dagen. We liggen er prima maar de omgeving heeft geen uitstraling. 

Vrijdag 15 juni

Van Hundested naar Gilleleje is ruim 20 mijlen. Het is prachtig zeilweer en eigenlijk jammer al in Gilleleje af te meren. Toch houden we het bij het oorspronkelijk plan. Ook vandaag weer een bruinvis gezien. De haven is volop in bedrijf, er liggen talloze vissersschepen, variabel in afmetingen maar allen klein in vergelijking met Urkse kotters. Er zijn werven voor schepen van vissers en pleziervaarders. Alles ligt er door elkaar, het geeft een bijzondere sfeer. Landtoeristen komen er ook van meegenieten. Daar speelt de horeca natuurlijk goed op in. Behalve eettentjes en kiosken ook goede restaurants en viswinkels. We kopen garnalen net opgevist uit het Kattegat. We maken er een feestmaal mee aan boord. In het stadje veel vakwerkhuizen. Het materiaal onder de houten balken op de nok kan uit stro bestaan maar ook heide lijkt daarvoor geschikt. De Denen besteden veel aandacht aan hun tuinen, het aanbod van zomersbloeiers is ruim.

 

Zaterdag 16 juni

Met vers brood verlaten we Gilleleje. Er is geen wind en nog wel zon. Er komt verandering, in de loop van de dag meer wind en in de avond regen. Aan het eind van de morgen meren we af in Helsingør naast het bekende slot Kronborg. Perfecte timing voor het bezoek aan het slot, er start over enkele minuten een tour met Engels als voertaal. Ook treffen we een uitstekende gids. Boeiend hoe Frederik II regeerde en slim geld binnen haalde met tolheffing over de Sont. Hij was pas op 38 jarige leeftijd getrouwd met Sofie, een 15 jarige prinses uit Mecklenburg. Ze waren erg gelukkig samen en dat was (is?) bij de meeste koningsparen niet gebruikelijk, zeker niet in die tijd (eind zestiende eeuw). Ga het slot bezoeken, als je hier in de buurt bent. Op het terrein voor het slot ca. 2800 fietsen van deelnemers aan de Ironman, een halve triatlon. 

Zondag 17 juni

Het museum Louisiana in Humlebæk is goed bereikbaar per trein uit Helsingør. Klokke elf gaan we met tientallen het museum in. De beelden buiten bekijken we eerst.

De tentoonstelling van de Duitse schilderes Gabriele Münter boeit ons niet erg. De film over hoe ze als vrouw moest knokken voor erkenning spreekt ons wel aan. Er zijn een paar exposities ter gelegenheid van het 60 jarig bestaan van het museum. Bij die getiteld “man and war” kijken we naar een boeiende documentaire over de moord op een Jood in Krakow, ca. 2012. Bijzonder aangrijpend. Als we rond 17 uur weer uit de trein stappen in Helsingør slepen de laatste deelnemers zich lopend naar de finish van de Ironman. De tijden die we zien zijn rond de 6,5 uur. Wij hebben minder dan 10 km in de benen en toch zakken we aan boord lekker onderuit met een pilsje.

Maandag 18 juni
Net als gisteren wisselend bewolkt en af en toe een heel klein beetje regen. De wind is zuidelijker dan voorspeld. Aan de wind met grootzeil en fok zeilen we naar Kopenhagen, jachthaven Langelinie. We hoeven maar een mijl op te kruisen, totaal legden we 23 mijl af. We lopen naar de botanische tuin en ervaren dat er veel wordt gebouwd en gerenoveerd in de stad. Bij diverse paleizen worden net tijdens ons langslopen de wachten gewisseld. Veel moeders met twee kinderen met een bakfiets in allerlei uitvoeringen. Bij een kind volstaat meestal het kinderzitje achterop. Heel veel fietsers! 

Dinsdag 19 juni

Eerst maken we een wandeling richting Nyhavn. Door het park van het Kastellet: veel garnizoensgebouwen die nu een andere bestemming hebben. Het nieuwe monument voor de Deense gesneuvelden in VN vredesmissies is strak en mooi. Goed passend in deze omgeving. Verder langs de boulevard aan het water richting Nyhavn. We zien een nieuwe afmeerkom net voor het Nyhavn kanaal. Er liggen weinig schepen. Op een terras drinken we koffie. De meeste mensen lijken last te hebben van een ochtend humeur. Vinden ze het na al die mooie zomerdagen niet acceptabel dat het wat frisser is? We genieten in het Danish Design museum vooral van de moderne ontwerpen. Fraai dat sommige ontwerpen tijdloos mooi blijven! 

Na de lunch aan boord zeilen we weg, meteen een rif in het grootzeil. Dat is niet overbodig, tijdens de tocht komt er een tweede bij. De wind komt uit een gunstige hoek maar is veel sterker dan verwacht en zit af en toe op 6 Bf. Hoe hoog waren de golven? Onze schatting varieert van 1,5 tot 2,5 meter. Bellefleur heeft daar geen moeite mee. Ze laat haar dek grondig reinigen. Binnen een beetje water langs de mast. Later checken we of er water onder de vlonders zit: zo goed als droog.

De oorspronkelijke bestemming was Rødvig. Onderweg besluiten we door te gaan naar Klintholm. Het traject tussen die twee havens is morgen niet bezeild en nu wel. Het is niet te doen onderweg te koken maar er is voldoende gemakkelijk te pakken voedsel. Het laatste stuk genieten we van de krijtrotsen van Møn. Om de punt opkruisen. Om kwart voor negen meren we af op een groot X-yacht, bemand door een stel uit Amsterdam. Ze hangen stootwillen uit en dan zijn we welkom langszij. Vastgemaakt biedt de schipper ons een glas wijn aan die we met z’n vieren op het gangboord drinken. Een wel heel bijzondere ontvangst. Na het eten van een snelle pastamaaltijd snel naar bed. 

Gemiddelde vaarsnelheid meer dan 6,5 knopen, maximale snelheid 12,6!

Woensdag 20 juni

Na het ontbijt verhuizen we naar een prachtig plaatsje aan de westzijde van de haven met uitzicht op strand, brekende golven en een dijkje met mooie begroeiing. Twee wasmachines reduceren de inhoud van de vuile waszak. Een droger en het zonnige weer met een flinke bries zorgen voor het kastdroog maken. We fietsen naar Mons Klint en lopen langs de klifrand. Wat is het prachtig die witte wand weer te zien. Het ene uitkijkje is nog mooier dan het ander. Resultaat: veel foto’s. Hoogste punt is 128 meter! Er valt meer licht op het witte krijt dan we verwachtten en de zon geeft fraaie patronen in het water. Wat een kleurenpracht. Op de terugweg nemen we een andere route. Hier moeten we een paar keer de fiets aan de hand nemen. Bij een stalletje langs de weg kopen we kersen. Heerlijk. Aan boord puzzelen we over de invulling van het weekend met Erik en Engelien.

Donderdag 21 juni
De achterburen zijn toch niet vertrokken om zes uur. Het waaide toen stevig en het regende. Het blijft af en toe spetteren tot het eind van de morgen. Het lijkt de rest van de dag hier droog te blijven. Met jacks aan fietsen we weer naar Mons Klint. Vandaag is het doel het strand onder het klif. Op jacht naar belemniten of andere fossielen. De wandeling is mooi, maar geen vondsten. Goede fysieke training: 500 treden trap omlaag en weer op! Vlakbij het Geocenter begint het te spetteren. Als we binnen zijn, plenst het. De expositie over de krijtrotsen is aardig, aan andere delen van het museum komen we niet toe. Om vijf uur is het droog! Pas in de haven merken we hoe hard het waait. In de avond verzorgen we de gebruikelijke vakantiegroet per e-mail.

Vrijdag 22 juni

Zonnig met prachtige wolkenluchten. We kijken vanaf de bijna hoogste top van Møn ver over zee. We zien Darser Ort liggen, dat is 30 mijl afstand! De Kongsberg bereik je via een wandeling door Høvblege, een zeer kalkrijk weide gebied dat jarenlang kaal gevreten is door runderen die er weinig mest achterlieten. Een ideale omgeving voor orchideeën! Er stonden duizenden en tot onze verrassing ook nog in volle bloei. Geweldig!!

Zaterdag 23 juni

De verse voorraad van het supermarktje in Klintholm Havn wordt vroeg benut. Daarna koffie drinken en met de fiets op weg naar Jydelynet. Een wat langere wandeling in weer een kalkrijk gebied. Vrijwel meteen aan het begin staan weer veel orchideeën. Daar we er nog heel veel verwachten lopen we vrij vlot door. Maar al snel lopen we door schraal grasland zonder bloemen de echt hoogste berg op: 145 m. Het uitzicht is er minder imponerend. Veel bos in de directe omgeving. Door het gemengde bos, onder andere beuk, plataan, esdoorn, linde en soms een kersenboom (nog geen echt rijpe kersen) richting krijtkliffen.

Prachtige rotsen, mooi bewerkt door de grillen van de natuur. Een zeer gevarieerde wandeling die we een iets lagere score geven dan die van gisteren. Aan het eind zoeken we nog even het orchidee rijke stukje op. Er zouden 20 soorten moeten staan. We ontdekken er drie. Waarschijnlijk zijn de meeste uitgebloeid. De fietstocht terug is een makkie vooral helling af. We maken schoon schip en douchen. Engelien en Erik arriveren om 19.30 uur. Vanaf de bushalte lopen we met z’n vieren meteen naar Restaurant Klintholm en hebben tijdens de smakelijke maaltijd alle tijd voor gesprekken. We gaan niet te laat te kooi.

Zondag 24 juni

De wind is heel geschikt om te voldoen aan de wens van de gasten om dicht langs de kust van Falster te zeilen. Het is zwaar bewolkt met een paar spetters regen. De zeilpakken zijn wel lekker om warm te blijven, de temperatuur is ongeveer 15 graden. Lotte stuurt de coordinaten van het zomerhuis in Marialyst. Ze staat met een vriendin op het strand te zwaaien en neemt foto’s van Bellefleur. De wind varieert in kracht en richting, Engelien staat actief aan het stuurwiel! Het laatste stuk naar de haven is opkruisen om de punt van Falster. Tijdens de tocht en daarna in de haven alle tijd om te praten. Afgelegde afstand 35 mijl, gemiddelde snelheid 5,1 knopen. Als wij aankomen is er nog plenty ruimte in de haven. Het loopt aardig vol en de aanlegprocedures en vooral het mislukken ervan geeft veel kijkvermaak. De zon breekt alsnog door, heerlijk. Na een maaltijd aan boord stappen Engelien en Erik om 21 uur op de bus naar huis. 
Maandag 25 juni

Het weerpatroon van zondag herhaalt zich. We vertrekken al om 7 uur om zeilwind te benutten. Maar geen verwachte NW, pure W en dus opkruisen. Het wil wel opschieten. De Deense gastenvlag gaat er uit, de Duitse komt ervoor in de plaats. We zeilen tot het nauwe kanaaltje door de Fehmarnsund en moeten dan op de motor tot even na de brug. Daarna gaan we op de genua de laatste mijlen naar Heiligenhafen afleggen. Bij het bunkerstation kan niet worden getankt op maandag en dinsdag. Er is ook geen vuilwaterpomp. In de grote jachthaven (minstens 500 boten) is wel een vuilwaterpomp, maar die werkt niet goed. Er komt een beetje ruimte in de tank. Als we in een box liggen afgemeerd breekt de zon door.
Dinsdag 27 juni

Een dag met weinig wind uit het westen. Goed om hier te blijven. In de morgen halen we proviand voor meerdere dagen. In de middag nemen we deel aan een natuurexcursie bij de Grasharder, een natuurgebied ten NO van de haven. De gids heeft haar eerste werkdag en weet niet antwoord op de vragen. Ze kent het gebied, de vogels en de planten nog niet zo goed. De groep is heel klein, twee echtparen. We kijken een film over het ontstaan van het gebied (kwelders) en de bescherming van de vogels. Er is een kolonie van stormmeeuwen waar we naar toe mogen lopen. Verder zien we bergeenden, wilde eenden, middelste zaagbekken, een reiger, veel boerenzwaluwen, leeuweriken, een stormmeeuw met jongen op een rieten dak, een kneu, scholeksters, bonte kraaien en heel veel grauwe ganzen. De uitkijktoren aan de rand van het gebied heeft een grappige vorm. In de avond fotograferen we jonge boerenzwaluwen die heel dichtbij op de lijnen komen zitten. De snavels hebben een lichtgekleurde rand, het roodbruine van keel en kop is nog licht.

Woensdag 27 juni

De route ligt door een militair oefenterrein. Laten ze nu net vandaag praktijk doen. Maar een oplossing: het gebied zuid laten liggen. Al snel kunnen we de spi zetten en die gaat er pas af in de Kieler fjord 2 mijl noord van de sluizen. De zon schijnt uitbundig. Zelfs op het water is het warm. Dankzij de spinnaker kan er gezeild worden. Alle anderen die dezelfde route doen kiezen voor de motor. Gemiddelde snelheid is laag: 3,5 knoop. Deel van de tocht fladderen witte vlinders met ons mee. We leggen aan in Holtenau en kopen een kaartje voor doorvaart van het Kielerkanaal. We zien geen automaat voor het havengeld.
Donderdag 28 juni

Om half zes op, om zes uur dobberen we op de wachtplek voor jachten. We worden aangeroepen door een nogal onverzorgde persoon op de kade of we havengeld hebben betaald. Nee. We overhandigen vanaf de punt 10 Euro. Was het echt de havenmeester? Pas om half acht de sluis in, met 2 koopvaardijschepen, de Kamper Kogge (is naar een manifestatie in Rostock geweest) en twee andere jachten. Om acht uur begint Bellefleur de 98 km van het kanaal af te leggen. We worden in Rendsburg van de kanaalkade weggestuurd als we daar even aanleggen om een vers brood bij de Lidl te scoren. In Brunsbuttel staat de sluis voor ons open. Wat een verschil met vanochtend. Onder zeil naar Cuxhaven, als die toeneemt strijken we de genua. Om half acht meren we af. Morgen een dagje rust.

Vrijdag 29 juni

Een lekkere rustige dag. Wat boodschappen en in de middag een stevige wandeling naar het westen en zuiden langs de dijk/strand en door stedelijke bebouwing weer terug. Ook dat laatste heeft zijn charme. We bereiden onszelf en Bellefleur voor op de tocht naar Vlieland.

Zaterdag 30 juni

De stroom staat mee vanaf 5 uur. Dat wordt de streeftijd om de haven te verlaten. Om 5.15 uur hijsen we in het kommetje bij de haven het grootzeil. Het is rustig op de Elbe. Ontspannen zeilen we de rivier af. Na een uur staat er weinig wind en laten we ons met zeil en wisselend motorvermogen voortstuwen. Dat er een periode zou zijn met weinig wind was de voorspelling. Om wel wind te krijgen de rest van de tijd moest je wel voortgang maken. Vanaf 14 uur kan de motor uit. Geleidelijk neemt de wind toe tot meer dan 20 knopen. Dat geeft een hoge snelheid. Maar ook golven die Bellefleur met de vanachter inkomende deining behoorlijk laat schommelen. Hans weet bij het koken de inhoud smakelijk te maken en in de pannen te houden en in de eetkommetjes te stoppen. We eten met smaak. De hele dag zon. Een prachtige zonsondergang en bijna volle maansopkomst. Voor de nacht strijken we het grootzeil en varen verder op de genua. Rustig slapen is er niet bij door het heftig bewegen van het schip.

Zondag 1 juli

De nacht is niet donker. Veel maanlicht, alleen heldere sterren zichtbaar. Onder de maan staat voortdurend een behoorlijk fel licht. Een planeet? Tot onze verbazing licht de zee niet. De zon komt weer erg mooi op. De vaart is minder hoog bij het zeilen op de genua maar toch komen we zo vroeg aan bij de ingang naar Vlieland dat de stroom nog tegen staat. Op grootzeil varen we motorsailend kruisend het nauwe vaarwater dat O en NO loopt. Om zeven uur meren we af in de haven op Vlieland. Het is behoorlijk vol. Maar even later leggen we Bellefleur in een net open gekomen plekje. We ontbijten met een gebakken eitje en gaan een aantal uren slapen. Aan het eind van de middag borrelen we met Kees en Vera, kustzeilers die we vanaf Klintholm al treffen en die afgelopen nacht dezelfde tocht maakten.

Maandag 2 juli

Sinds de nacht van vrijdag op zaterdag zit er ontsteking bij mijn knie (W) die het strekken van het linkerbeen moeilijk en pijnlijk maakt. Vandaag advies ingewonnen van de fysiotherapeut in Enschede: koelen en ontstekingsremmende pijnstillers slikken. Het waait vrij pittig en daarom blijven we nog een dag op Vlieland. Hans wandelt en doet boodschappen in het dorp. Karel en Loes komen in de avond wat drinken.

Dinsdag 3 juli

Het gaat goed met de knie. Het is prima wind om naar Makkum te zeilen. We kruisen langs de oostelijke punt van Vlieland en de rest is bezeild. Vlot geschut bij Kornwerderzand. Gelukkig doet de vuilwaterpomp bij Marina Makkum het. Met lege/schone vuilwatertank meren we af op onze ligplaats bij Seabell. Tot onze verrassing zijn Peter en Juut ook net aangekomen van hun vakantietrip. We redderen eerst wat op onze boten en maken dan een meergangen maaltijd door onze ingredienten samen te eten. Heel gezellig.

Woensdag 4 juli

Peter en Juut nodigen ons uit om te vieren dat ze kortgeleden een gouden paar waren. We verkennen Bolsward en laten ons verrassen:drie bijzondere keken, een prachtig stadhuis, een van de elf nieuwe Friese fonteinen (de vleermuis voor de bijzondere ruine van de Broere kerk). We dineren bij De Restaurant de Wijnberg. Het Friese menu is verrassend en smakelijk. Een bijzondere dag en afronding van de vakantie.

Donderdag 5 juli

Vertrek naar huis!

Afgelegde afstand 963 zeemijlen

Aantal motor uren 64.

Piek snelheid 12,6 knopen op de tocht van Kopenhagen naar Klintholm.

Bijzonder goed weer: veel zon, heel weinig regen.

En een goede stemming aan boord!!